Dr hab. n. med. Bogusława Orzechowska-Wylęgała i prof. dr. hab. n. med. Edward Wylęgała: Chirurg musi mieć dobre oko

Z moim mężem mamy rozwiniętą współpracę w zakresie schorzeń oczodołu. Zawsze mogę się poradzić, skonsultować pacjenta i zaplanować dalsze postępowanie. Także nasza współpraca na polu naukowym układa się pomyślnie. Mamy wspólne publikacje. Prowadziliśmy badania na temat wykorzystania hodowli komórek nabłonka błony śluzowej pochodzącego z jamy ustnej do pokrywania ubytków rogówki oka, tzw. COMET (cultivated oral mucosal epithelial transplantation). Wykonywaliśmy próby wprowadzenia implantów oczodołowych po zabiegach enukleacji gałki ocznej. Mój mąż jako naukowiec, a jednocześnie pasjonat okulistyki wciąż mnie inspiruje i mobilizuje do działania. Dąży do rozwijania współpracy z innymi ośrodkami w kraju i za granicą. Od kilku lat jako profesorowie wizytujący jeździmy do Chin i próbujemy coś wspólnie zrobić z tamtymi specjalistami. Jednak różnice kulturowe są ogromne i nie jest to proste.

Edward Wylęgała: Chirurgia szczękowo-twarzowa i okulistyka są powiązane anatomicznie. Narząd wzroku jest zlokalizowany w oczodole, tak więc jest to silna zależność anatomiczna pomiędzy tymi dwoma specjalnościami. Szczególnie zaopatrywanie urazów oczodołu to przykład nieodzownej współpracy pomiędzy naszymi specjalnościami.

W jakim kierunku podążają zmiany w nowoczesnych specjalnościach zabiegowych operujących w obszarze głowy? Czy postęp związany jest z bardziej precyzyjną diagnostyką, czy raczej z technikami zabiegowymi?