Dr Henryk Frelich: Sukces osiągnięty ciężką pracą

Zanim został Pan doświadczonym stomatologiem, próbował Pan swoich sił w aktorstwie. Dlaczego zrezygnował Pan z aktorstwa na rzecz tak odmiennej dyscypliny, jaką jest medycyna w ogóle?

Po maturze udało mi się dostać do szkoły teatralnej, co było dużym osiągnięciem w tamtych czasach. Miałem to szczęście, że od razu po ukończeniu studiów i zrobieniu dyplomu udało mi się dostać angaż w Teatrze Śląskim w Katowicach. Debiutowałem u Kazimierza Kutza, grając główną rolę w spektaklu pod tytułem „Zapach dojrzałej pigwy”. To był trudny czas w Polsce, wybuchł stan wojenny, nie mogliśmy pracować w teatrze i wtedy pomyślałem, że warto coś zmienić w swoim życiu.

Zdałem egzaminy wstępne na medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, tam, gdzie moja żona już studiowała stomatologię. Później przeniosłem się na Uniwersytet Medyczny w Katowicach, a ostatecznie na 3. roku po raz kolejny postanowiłem coś zmienić i przeniosłem się na stomatologię, co nie było takie proste. Skończyłem ten kierunek, czego nie żałuję, zrobiłem specjalizację z protetyki stomatologicznej. W ostatnim czasie ciągnie mnie znowu w stronę aktorstwa, pojawił się pewien projekt, ale na razie nie mogę zdradzać żadnych szczegółów.

Kto był dla Pana wzorem, mistrzem na drodze osiągania doskonałości zawodowej?

Spotkałem w swoim życiu zawodowym wielu wspaniałych profesorów, nauczycieli akademickich, m.in. zabrzańskich dydaktyków prof. Antoniego Karasińskiego, prof. Stefana Barona, specjalistów w dziedzinie protetyki stomatologi...