Przegląd współczesnej wiedzy na temat hipodoncji

Anodoncję (anodontio) – wrodzony brak wszystkich zawiązków zębów stałych i/lub mlecznych. Występuje bardzo rzadko i jest związany z fenotypem dysplazji ektodermalnej. Jeżeli nieprawidłowość dotyczy obu rodzajów uzębienia, wówczas jest określana mianem aplazji.

Fostera i Van Roeyea wyróżniają pięć postaci wrodzonych braków uzębienia:

• całkowity brak zawiązków zębów stałych przy pełnym uzębieniu mlecznym,
• całkowity brak zawiązków zębów stałych przy częściowym braku zawiązków zębów mlecznych,
• częściowy brak zawiązków w uzębieniu stałym i mlecznym,
• częściowy brak zawiązków zębów stałych przy pełnym uzębieniu mlecznym,
• częściowy brak zawiązków zębów mlecznych przy prawidłowym uzębieniu stałym.

Podział nie uwzględnia jeszcze dwóch możliwości – całkowitego braku zawiązków zębów stałych, opisanego między innymi przez Sarnata i wsp. oraz Andrika, oraz całkowitego braku zawiązków zębów mlecznych i częściowego braku zawiązków zębów stałych opisanego przez Zadurską i Piekarczyk (9).

Sprawdź inne artykuły z kategorii ORTODONCJA.

Øgaard i Krogstad zaproponowali podział agenezji zębów na:

• postać łagodną (wrodzony brak od dwóch do pięciu zawiązków),
• umiarkowaną (wrodzony brak od sześciu do dziewięciu zawiązków),
• ciężką (wrodzony brak dziesięciu lub więcej zawiązków) (9).

Bardzo r...