Właściwy dobór instrumentarium w diagnostyce i leczeniu chorób przyzębia

Gdy terapia zamknięta jest niewystarczająca, należy przystąpić do leczenia otwartego (chirurgicznego). In­strumentarium stosowane w tradycyjnej chirurgii sto­matologicznej różni się znacząco od instrumentarium stosowanego we współczesnej periodontologii. Waż­nymi kryteriami doboru narzędzi są minimalizowanie urazu tkanek miękkich oraz ich ochrona śródzabiegowa. Ochrona dziąsła brzeżnego i brodawek międzyzębo­wych przyspieszy proces gojenia i zapewni lepszy efekt estetyczny. Dlatego też do preparacji płata, prowadzenia cięć przez kieszonkę używa się węższych ostrzy (nr 15c lub mikroostrza), do szycia cieńszych nici (5-0 i cieńsze), a okrągły, ergonomiczny kształt trzonka do skalpela uła­twi płynne prowadzenie cięcia w obrębie tkanki dziasło­wej (fot. 5). Aby uniknąć przypadkowych ruchów, które są przenoszone na igłę, najlepiej używać igłotrzymaczy Castroviejo, którego użycie nie wymaga dużej siły (fot. 6). Podobnie nożyczki preparacyjne z delikatnym zamkiem i odpowiednio długą częścią pracującą ułatwią usuwa­nie ziarniny i nadmiaru dziąsła. Należy pamiętać, aby nie używać nożyczek preparacyjnych do wycinania błony zaporowej, gdyż ulegną one stępieniu. Do odwarstwia­nia płata sugeruje się używać małych respatorów (fot. 7). Do odpreparowania brodawek międzyzębowych przy­datny jest specjalny elewator. Ziarninę zapalną usuwa­my za pomocą opisanych już kiret. W wąskich i małych ubytkach kostnych niekiedy możemy wspomóc się eks­kawatorami (10) (fot. 8).

Do plastycznej chirurgii periodontologicznej warto zaopatrzyć się w zestaw narzędzi Chu (Chu’s Aesthe­tic Gauges, Hu-Friedy), który pomocny jest w ustaleniu dokładnej długości i szerokości zębów przy chirurgicz­nym wydłużaniu koron (11). Specjalne narzędzia do tu­nelingu służące do tworzenia nadokostnowej koperty są przydatne, jeśli planujemy pokrycie recesji za pomocą przeszczepu łącznotkankowego lub matryc ksenoge­nicznych z wykorzystaniem ...