Możliwości klejenia zamków aparatu stałego do koron protetycznych – przegląd piśmiennictwa

Badania Al Jabbari i wsp. zostały przeprowadzone na 240 cylindrycznych próbkach (1 x 3 cm) przygotowanych z 4 materiałów (po 60 próbek z każdego materiału): Protem, Trim Plus, Trim II oraz Superpont C+B. Próbki z każdego materiału zostały podzielone na 3 równe grupy: wygładzone papierem ściernym, wygładzone papierem ściernym + polerowane pumeksem, wygładzone papierem ściernym + polerowane pumeksem + piaskowane 50 μm tlenkiem glinu. Powierzchnie zostały wytrawione 37-proc. kwasem fosforowym. Do tak przygotowanych koron przyklejono metalowe zamki ze stali nierdzewnej przy pomocy Transbond XT. Połowa z każdej grupy została poddana cyklicznemu (500 cykli) procesowi ogrzewania i ochładzania (5-55°C). Badania te dowiodły, że przy łączeniu zamków ortodontycznych z koronami tymczasowymi znaczenie mają materiał, z którego wykonana jest korona tymczasowa (największą siłę otrzymano przy zastosowaniu materiału Protemp), oraz przygotowanie powierzchni korony (duże znaczenie ma piaskowanie powierzchni korony). Powierzchnie jedynie wygładzone papierem ściernym i/lub polerowane pumeksem nie miały odpowiednio dużej siły połączenia z zamkiem z wyjątkiem żywic bisakrylowych. Natomiast piaskowanie miało korzystny wpływ na siłę wiązania (7).

Sprawdź wszystkie produkty stomatologiczne dostępne w naszym sklepie internetowym

Wnioski

Podsumowując, podczas przyklejania zamków ortodontycznych do koron protetycznych najważniejsze jest wcześniejsze odpowiednie przygotowanie powierzchni korony. Najlepsze efekty uzyskuje się po piaskowaniu, wytrawianiu 9,6-proc. kwasem fluorowodorowym przez 60 sekund, aplikacji silanu i systemu wiążącego. Postępowanie takie zapewnia akceptowalną kli...