Kompozyty stosowane w pracowni techniki dentystycznej

Zastosowanie podwyższonej temperatury i gazu obojętnego może zwiększyć właściwości mechaniczne materiałów kompozytowych do wartości 130-160 Mpa (odporność na złamanie) moduł elastyczności 8,5-12 Gpa. Wysoka zawartość wypełniacza na poziomie 78-82% powoduje również zwiększenie twardości powierzchni samego materiału kompozytowego. Na właściwości mechaniczne, oprócz samego procesu utwardzania, niebagatelny wpływ ma jednak sama kompozycja materiału (jakie żywice zostały zastosowane przez producenta oraz w jaki sposób przeprowadzono sam proces silanizacji szkła). Badania porównawcze pomiędzy ścieralnością kompozytów klinicznych i technicznych wskazują np. na to, że Charisma ma erozję na poziomie około 8 um, zaś Artglass – około 5 um w analogicznie przeprowadzonych testach.

Zmiana koloru materiałów kompozytowych

Badania prowadzone przez Nakazawa wskazują, że materiał Simfony, polimeryzowany zgodnie z zaleceniami producenta, zanurzony w wodzie nie zmienia koloru, jednak zanurzenie w herbacie powoduje już powstawanie silnych przebarwień. Autor tej pracy tłumaczy to jako zbyt dużą liczbę niespolimeryzowanych wiązań obecnych w materiale. Jeśli ten sam materiał zostanie jednak utwardzany za pomocą światła i wysokiej temperatury, wówczas właściwości mechaniczne są lepsze, materiał jednak zmienia kolor na żółty w wyniku częściowego rozkładu materiału. Papadopoulos i inni w swoich badaniach donoszą, że materiały kompozytowe w obrębie jamy ustnej mogą zmieniać kolor w tonacji żółto-zielonej lub żółto-niebieskiej przy jednoczesnym zmniejszeniu przejrzystości.

Szczelność brzeżna

Leinfelder i in. zaobserwowali, że po obróbce cieplnej wykonane w technice pośredniej inlaye odznaczały się większą szczelnością brzeżn...