Duże zmiany okołowierzchołkowe – i co teraz zrobić?

Kolejne etapy leczenia

Kolejnym istotnym etapem leczenia w przypadku występowania zmian okołowierzchołkowych jest dokładne, szerokie opracowanie kanałów korzeniowych. Należy szczególną uwagę przywiązać do dokładnego wyznaczenia długości roboczej, gdyż zarówno opracowanie na zbyt małą długość i niedopełnienie kanału, jak i przepchnięcie materiału poddaje w wątpliwość długotrwały efekt leczenia (7). Niektórzy autorzy zalecają jednak podczas opracowywania kanałów pracę narzędziami na długość przekraczającą wyznaczoną długość roboczą, tłumacząc to postępowanie ułatwieniem drenażu płynu z wnętrza zmiany, co jednocześnie zmniejsza ciśnienie w jej wnętrzu. Brak jest jednak badań naukowych potwierdzających skuteczność tej metody (5, 6). Niezmiernie istotna jest szczelność wypełnienia kanału, dlatego też metody pojedynczego ćwieka nie mają zastosowania w leczeniu zębów ze zmianami OKW (8).

Przy podejmowaniu decyzji o wyborze metody leczenia nie bez znaczenia jest również wiek pacjenta. W prawidłowym gojeniu po leczeniu endodontycznym rozległych zmian OKW istotne znaczenie mają zdolności regeneracyjne tkanek. Te z kolei ulegają zmniejszeniu wraz z wiekiem. U osób starszych zachodzą nieodwracalne zmiany w tkankach przyzębia oraz w kości wyrostka zębodołowego (zmniejszenie elementów komórkowych na rzecz włóknistych w miazdze, zmniejszenie światła kanału oraz poszerzenie otworu anatomicznego, utrudniające dokładne opracowanie i wypełnienie, gorsze ukrwienie tkanek). Warto więc rozważyć zasadność przeprowadzenia takiego leczenia u osób w podeszłym wieku przede wszystkim ze względu na często ograniczone możliwości finansowe seniorów (9).

Po zakończonym leczeniu konieczne są minimum kilkumiesięczna obserwacja i kontrola radiologiczna danego zęba. Za sukces leczenia uważa się oczywiście...