Leczenie protruzji dwuszczękowej z wykorzystaniem miniśrub osadzonych w kości wyrostka zębodołowego i poza nim, w połączeniu z systemem zamków samoligaturujących

Badanie uzębienia obu łuków zębowych wykazało wadę zgryzu I klasy Angle’a z doskonałymi relacjami strzałkowymi zębów trzonowych, przedtrzonowych i kłów, z wyjątkiem jedynie braku pierwszego prawego zęba trzonowego szczęki. Zaobserwowano brak zbieżności linii środkowych górnego i dolnego łuku zębowego, gdyż ta pierwsza odchylona była w lewo z powodu większego stłoczenia w okolicy zęba 22 i zakrzywienia w przeciwną stronę zęba 21. Nagryzy poziomy i pionowy były zmniejszone ze względu na zwiększone przechylenie siekaczy górnych i dolnych (fot. 3). W łuku górnym widoczne były umiarkowane stłoczenie i rotacja zębów 11, 21 i 22. Dolny łuk zębowy wykazywał dobre wyrównanie i wypoziomowanie, z obecnością stałego retainera językowego od kła do kła, pozostawionego po wcześniejszym leczeniu ortodontycznym (fot. 3).

Analiza zdjęcia pantomograficznego wykazała brak pierwszego prawego trzonowca szczęki oraz trzecich trzonowców szczęki i żuchwy. Pozostałe zęby i struktury przyzębia były w dobrym stanie (fot. 4).

Wyjściowa analiza cefalometryczna wykazała prawidłowe ustawienie szczęki i żuchwy, nieznacznie rozbieżne kąty płaszczyzn podniebiennej, zgryzowej i żuchwy oraz prawidłową dolną wysokość twarzy, charakterystyczną dla osób o pośredniej budowie twarzy (fot. 5).

Zęby sieczne szczęki wykazywały nieznacznie zwiększone przechylenie (1.PP = 115°). Kąt ten ocenia relację między długą osią siekaczy a płaszczyzną podniebienną ze średnią wartością normalną 110°.

Zęby sieczne szczęki wykazywały prawidłową relację pionową z górną wargą, przy wartości FAOP (Funkcjonalna Estetyczna Płaszczyzna Okluzji) 2,5 mm. Zęby sieczne żuchwy wymagały ekstruzji o 2,5 mm, by móc dotknąć płaszczyzny FAOP (FAOP = +2,5 mm/-2,5 mm). FAOP ocenia relację między pozycją t...