Materiały akrylowe spalające się bez pozostałości

Istnieje także drugi sposób przygotowania sobie „kalibrowanych” wkładów k-k. Metoda ta polega na zakupieniu kilku gotowych wkładów o najczęściej spotykanych średnicach. Następnie odciska się je w silikonie typu Zetalabor lub innej masie bazowej (która uprzednio została zmieszana z katalizatorem). Kiedy masa zwiąże, wyjmuje się z niej włożone uprzednio wkłady i otrzymuje się gotową formę, w którą wlewa się żywicę akrylową spalającą się bez pozostałości. Po samopolimeryzcji mamy już gotowe modele wkładów.

Najwygodniejsza forma pracy z materiałami spalającymi się bez reszty jest posługiwanie się pędzelkiem. Na początku zwilża się go za pomocą monomeru, a następnie zanurza w proszku. Na zakończeniu pędzelka tworzy się mała kulka proszku zwilżonego płynem. Materiał ten nakłada się za pomocą pędzelka. Jeśli formowany element ma być potem zdejmowalny, powierzchnia chropowata, np. gips, powinna być wcześniej poizolowana. Tym sposobem możemy formować czapeczki koron, klamry, korony teleskopowe itp.

Materiał ten też nadaje się z powodzeniem do czasowego łączenia ze sobą elementów metalowych, przed odlaniem modelu z masy osłonowej przez lutowanie.

Prozaiczny wydaje się fakt użycia tego materiału do wykonywania przestrzeni wybielających na modelu przed uformowaniem szyny wybielającej.

Zaraz po użyciu należy pamiętać, aby pędzelek umyć w monomerze, np. do gotowania, bo jest go najwięcej i jest on stosunkowo najtańszy, można też posłużyć się acetonem. Warto o tym pamiętać, gdyż materiał po zaschnięciu tak silnie połączy się z włosiem pędzla, że będzie się on nadawał tylko i wyłącznie do wyrzucenia.

Praca z materiałami światłoutwardzalnymi