Niepróchnicowe ubytki tkanek twardych zębów Odbudowa uszkodzonych koron zębów z zastosowaniem materiału kompozytowego

Kazuistyka

Do gabinetu autora zgłosił się pacjent z powodu znacznego zniszczenia zębów dolnych przednich, prosząc o przywrócenie ich estetyki i funkcji (fot. 7-8). W celu zaplanowania leczenia pobrano wyciski masą alginatową wraz z rejestratem zwarciowym w celu wykonania modeli diagnostycznych. Problemy zwarciowe dostrzegane przez pacjenta były związane z utratą tkanek twardych zęba w wyniku oddziaływania czynników fizycznych i chemicznych. W tym przypadku klinicznym konieczne było odbudowanie prawidłowej wysokości zwarcia. W związku z oceną kliniczną i radiologiczną uznano, że nie ma patologicznych objawów ze strony stawów skroniowo-żuchwowych. Zatem można było odtworzyć prawidłową wysokość zwarcia o taką wartość, jaka jest potrzebna do odtworzenia utraconych tkanek zęba. W trakcie odbudowy wykorzystano regułę dotyczącą stosunku szerokości i długości zęba (1:0,8). Jest to zgodne z pracą poglądową Abduo i Lyonsa, w myśl której mięśnie pacjenta dobrze adaptują się do nowego wymiaru pionowego, zgodnie z arbitralną pozycją osi stawowej. Oczywiście w przypadku konieczności terapii pacjenta z zaburzeniami w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych, aby uzyskać stopniową i bezpieczną adaptację układu stomatognatycznego przy rekonstrukcji wymiaru pionowego powyżej istniejącej szpary spoczynkowej lub podnosząc ją powyżej 5 mm, konieczne jest przeprowadzenie leczenia wstępnego z zastosowaniem szyny przed podjęciem terapii protetycznej (10). Rozległe zniszczenie powierzchni koron zębów doprowadziło do utraty prawidłowych kontaktów okluzyjnych i w konsekwencji do obniżenia zwarcia. Terapię pacjenta rozpoczęto od odbudowy materiałem kompozytowym dolnych zębów bocznych. Ze względ...