Odbudowy kompozytowe w adhezyjnej stomatologii odtwórczej

Następnie przy użyciu osadzonego na końcówce przyśpieszającej wiertła z czerwonym nasypem diamentowym z intensywnym chłodzeniem wodnym usunięto istniejące wypełnienia. Delikatnie opracowano brzegi preparacji w celu odsłonięcia głów pryzmatów szkliwnych. Następnie za pomocą brązowej gumki silikonowej wygładzono zarys i  usunięto niepodparte pryzmaty szkliwa. Pominięcie tej procedury niesie ryzyko odłamania się ich w wyniku skurczu polimeryzacyjnego kompozytu, czego konsekwencją będzie powstanie nieszczelności brzeżnej. Dokładnie opłukano pole zabiegu i po jego osuszeniu zastosowano technikę wytrawiania szkliwa i zębiny złamanego zęba. Zastosowano 37-proc. kwas ortofosforowy, wytrawiając szkliwo przez 30 s, a zębinę – przez 15 s, po czym żel dokładnie wypłukano (przez 15 s) oraz delikatnie osuszono tkanki zęba. Następnie przystąpiono do  aplikacji systemu łączącego na przygotowaną powierzchnię zębów. Zastosowano klasyczny system adhezyjny Syntac (Ivoclar Vivadent) zapewniający trwałe połączenie chemiczne pomiędzy materiałem złożonym a tkankami zęba.

W pierwszej kolejności naniesiono płyn Syntac Primer, delikatnie wcierając go przez 15 sekund, przedmuchano i naniesiono płyn Syntac Adhesive, który wcierano przez 10 sekund, po czym przedmuchano i pokryto żywicą Heliobond Syntac Clasic (Vivadent). System adhezyjny utwardzono przez 40 sekund z zastosowaniem diodowej lampy polimeryzacyjnej (Mini L.E.D Advantage Satelec). Następnie odbudowano korony zębów. Materiałami użytymi do odbudowy koron były nakładane techniką warstwową kompozyty: zębina uniwersalna Enamel plus HRi UD2, UD3,5, UD5 (Micerium) oraz materiał szkliwny Enamel plus HRi w kolorze UE2 (Micerium). W trakcie wykonywania odbudowy zwrócono uwagę na to, że za barwę zęba odpowiada warstwa zębinowa, a szkliwo, w zależności od swej grubości, modyfikuje tę barwę (5). Stosowano więc kilka kolorów zębinowych i różną grubość war...