Ortodontycznie indukowana resorpcja szczytu korzeni (OIIRR) zębów leczonych endodontycznie u pacjentów noszących stały aparat bezligaturowy – badania własne

Według wielu badaczy idealne leczenie ortodontycz­ne polega na posługiwaniu się siłami zdolnymi osiągnąć maksymalną prędkość przesunięć zębowych przy mini­malnym ryzyku uszkodzenia korzenia, więzadeł przyzę­bia i kości wyrostka zębodołowego. Taką możliwość dają ortodoncie stale działające siły o małych wartościach (29, 30), dużo korzystniej wpływające na biologię komó­rek przyzębia przesuwanych zębów (29), działające bez powtarzalnych przerw, do których dochodzi, gdy zbyt duże siły powodują zamknięcie naczyń krwionośnych i odcięcie dopływu tlenu (31-33). W badaniu własnym porównano wpływ sił generowanych przez stały aparat ortodontyczny na zęby leczone endodontycznie, biorąc pod uwagę metodę tego leczenia. Podzielono więc zęby badane na grupę leczoną wedle zasad nowoczesnej endodoncji (wytycz­ne ESE) (34) oraz grupę, w której kanały wypełniane były metodami klasycznymi (35). Zęby leczone według zasad ESE podzielono ponadto na dwie podgrupy, uwzględ­niając czas, jaki upłynął od wypełnienia kanału do roz­poczęcia leczenia ortodontycznego. W celu znalezienia odpowiedzi na postawione w niniejszym badaniu pyta­nia w trakcie każdej z pięciu (mających miejsce w trakcie całego leczenia ortodontycznego) wizyt kontrolnych wykonywano zdjęcie przylegające każdego badanego zęba i poddawano je szczegółowej analizie.

Materiał i metody

W badaniu wzięło udział 34 pacjentów obu płci w wie­ku od 16 do 40 lat, którzy zgłosili się do NSZOZ „ORTO­DENT” s.c. oraz Prywatnej Praktyki Stomatologicznej StomArt w celu wyleczenia wady zgryzu. Wszyscy pacjenci byli leczeni przez tego samego lekarza ortodontę. Leczenie prowadzono za pomocą dwóch łuków aparatu stałego w systemie niskiego tarcia, techniką łuku pro­stego. Lekarz ortodonta stosował zamki bezligaturowe 022 MC Carriere MBT w wersji metalowej.

...