Pacjent z depresją w gabinecie stomatologicznym w czasie pandemii COVID-19

Często podawanym efektem ubocznym stosowania różnych leków antydepresyjnych jest suchość jamy ustnej, co jest związane z ich wpływem na układ cholinergiczny (32).

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) należą do najczęściej przepisywanych leków przeciwdepresyjnych, głównie ze względu na ich bezpieczeństwo i dobrą tolerancję w porównaniu ze starszymi lekami, takimi jak trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TCA) i inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) (33).

Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO)

Inhibitory monoaminooksydazy były jednymi z pierwszych leków przeciwdepresyjnych (34). Konsekwencją łączenia tej grupy leków z substancjami o działaniu sympatykomimetycznym może być przełom nadciśnieniowy. W związku z tym u osób leczonych inhibitorami MAO nie można stosować leków, które powodują wzrost stężenia monoamin i serotoniny. Dotyczy to głównie sympatykomimetyków powodujących uwolnienie z pęcherzyków synaptycznych noradrenaliny. Do tych substancji zaliczamy m.in. środki znieczulenia miejscowego z dodatkiem sympatykomimetyków, dlatego do znieczulenia takiego pacjenta w gabinecie stomatologicznym wybieramy środki bez adrenaliny (35). Do najbezpieczniejszych i najskuteczniejszych inhibitorów MAO należą selektywne i odwracalne inhibitory MAOA, takie jak moklobemid (36).

Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne (TCA)

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne wprowadzono krótko po inhibitorach monoaminooksydazy. Były lekami z wyboru w leczeniu depresji w latach 80., jednak nie są już powszechnie stosowane ze względu na dostępność mniej toksycznych i bard...