Polekowe zmiany przerostowe jamy ustnej w aspekcie rehabilitacji protetycznej

Przerost tkanek miękkich w aspekcie rehabilitacji protetycznej

Kontrolowanie komponenty zapalnej poprzez odpowiedni program higieny jamy ustnej może przynieść korzyści pacjentowi poprzez ograniczenie nasilenia przerostu dziąseł (31). Pacjenci, którzy nie radzą sobie z higieną w stopniu zadowalającym lekarza stomatologa, wymagają więcej uwagi i czasu. Mogą to być np. osoby starsze, o słabej kondycji fi zycznej, poddawane hospitalizacji. Zaleca się rozważenie u takich osób, które użytkują uzupełnienia ruchome, wykonanie raz w roku ultradźwiękowego oczyszczania protezy w myjce ultradźwiękowej (40).

Stany przerostowe dziąseł mogą utrudniać lub uniemożliwiać użytkowanie uzupełnień ruchomych. Mogą utrudniać wymowę, wyrzynanie się innych zębów czy powodować problemy funkcjonalne. Zaczerwienienie, tkliwość czy bolesność w znacznym stopniu wpływają na rehabilitację protetyczną pacjenta i jego doznania w sferze psychicznej. Przerośnięte dziąsła mogą powodować złe przyleganie protez, przyczyniać się do zalegania resztek pokarmowych i płytki bakteryjnej, co może prowadzić do występowania przykrego zapachu z ust (tzw. fetor ex ore). Nieleczone przerostowe zapalenie dziąseł może doprowadzić do zajęcia przyzębia. Dochodzi wtedy do uszkodzenia aparatu więzadłowego zębów, zaniku kości wyrostka zębodołowego, ruchomości zębów, a nawet ich utraty. Użytkowana (bez korekty uwzględniającej zmiany przerostowe) proteza lub zbyt długo wykorzystywana proteza natychmiastowa (nieprawidłowe przyleganie płyty protezy podrażnia śluzówkę) może niekorzystnie oddziaływać na tkanki podłoża. Konsekwencją użytkowania takiego uzupełnienia protetycznego, mogą być stany rozrostowe tkanek miękkich z komponentą zapalną nazywaną brodawczakowatością lub procesy z proliferacją tkanki włóknistej (fałdy włókniste).

Przerosty zauw...