Porównanie ilościowych i jakościowych właściwości protez częściowych wykonanych z akrylu, materiałów elastycznych i stopów kobaltowo-chromowych

Wady: niemożność ograniczenia płyty protezy, jej znaczna objętość zmniejszająca przestrzeń dla języka, co może powodować pogorszenie fonetyki oraz dyskomfort dla pacjenta. Pole protetyczne pokryte płytą protezy jest trudniejsze w oczyszczaniu, co sprzyja powstawaniu stomatopatii protetycznych. Ścisłe przyleganie protezy do przyzębia i jej ruchomość podczas mowy i żucia sprzyja uszkodzeniom aparatu zawieszeniowego zębów i może prowadzić do ich rozchwiania, a nawet utraty. Ze względu na śluzówkowe podparcie w tych protezach siły żucia przenoszone są przez zęby sztuczne na błonę śluzową i kość bezzębnego wyrostka zębodołowego, które nie są do tych sił przystosowane. Może to prowadzić do zaniku kości, a w efekcie do obniżenia zębów sztucznych poniżej płaszczyzny zwarcia.

Stopy chromowo-kobaltowe

Stopy kobaltowo-chromowe składają się w 50-65% z kobaltu, 25-30% z chromu, 5-6% z molibdenu, w śladowych ilościach z manganu, krzemu, bromu, węgla i argonu.

Charakteryzują się one: wysokim modułem sprężystości (200-240 GPa), wysoką wytrzymałością na rozciąganie (690- 900 GPa), dużą twardością, lejnością i kurczliwością, odpornością na korozję, niskim stopniem przewodnictwa cieplnego. Wykonuje się z nich np. protezy szkieletowe.

Sprawdź inne artykuły z kategorii PROTETYKA.

Do zalet protez szkieletowych wykonywanych najczęściej z tego stopu możemy zaliczyć: fizjologiczne przenoszenie sił żucia, zwiększenie efektywności żucia, możliwość ograniczenia płyty protezy ze względu na podparcie ozęb...