Postępowanie kliniczne w przypadku znacznej intruzji zęba 11 – opis przypadku

Wykonano zdjęcia radiologiczne przylegające oraz zgryzowe, na których zaobserwowano niezakończony rozwój korzeni z. 11 i 21. Nie stwierdzono innych patologii związanych z urazem (fot. 3, 4).

W dniu wizyty, ze względu na znaczne wtłoczenie zęba 11 oraz w oparciu o aktualne wówczas rekomendacje IADT (5) dotyczące postępowania leczniczego w przypadku urazów zębów, zdecydowano o przeprowadzeniu ekstruzji chirurgicznej w znieczuleniu miejscowym. Ekstruzja została przeprowadzona w Poradni Chirurgii Stomatologicznej Uniwersyteckiej Kliniki Stomatologicznej.

Po zakończonej ekstruzji (fot. 5) założono elastyczne unieruchomienie obejmujące zęby: 53, 12, 11, 21, 22, 63 z wykorzystaniem drutu Dentaflex® o średnicy 0,38 mm (fot. 6). Ustalono harmonogram wizyt kontrolnych: po 2 tygodniach, 4 tygodniach – wizyta połączona z usunięciem unieruchomienia, 2 miesiącach, 6 miesiącach, 12 miesiącach; wydano zalecenia higieniczne i dietetyczne dla pacjenta i opiekuna.

Na kolejnych wizytach pacjent nie zgłaszał dolegliwości samoistnych, nie obserwowano zmian na błonie śluzowej, badane zęby w dalszym ciągu nie wykazywały reakcji na chlorek etylu oraz opuk pionowy. Barwa zębów pozostawała bez zmian. Po usunięciu unieruchomienia ruchomość zębów 11 i 21 była w granicach normy (fot. 7). Wizyta kontrolna planowana w terminie po 6 miesiącach od urazu opóźniła się o 3 miesiące ze względu na wybuch pandemii SARS-CoV-2. Każda z wizyt przebiegała według schematu: badanie kliniczne i badanie radiologiczne.

Kup prenumeratę czasopisma "TPS - Twój Przegląd Stomatologiczny" na dlaspecjalistow.pl.