Profesor Teresa Matthews-Brzozowska: Czas na ortodoncję

Czy w naszym kraju istnieje potrzeba promowania postępowania ortodontycznego przeznaczonego dla pacjentów dorosłych? Czy może uwaga specjalistów powinna być skupiona na dzieciach i młodzieży?

Po zakończeniu rozwoju szkieletowego części twarzowej czaszki, czyli od 16. roku życia, terapia ortodontyczna jest oparta na oddziaływaniu różnymi metodami i technikami ortodontycznymi na wyrostek zębodołowy/ część zębodołową żuchwy i zęby, czyli jest to leczenie ortodontyczne, nie ma w takich sytuacjach działań ortopedycznych. Leczenie aparatami stałymi dotyczy pacjentów dojrzałych szkieletowo, czyli dla lekarza ortodonty dorosłych. U pacjentów nieco starszych, a szczególnie powyżej 30. roku życia, z chorobami przyzębia, ze zredukowanymi w różnym stopniu tkankami przyzębia, leczenie musi być prowadzone wspólnie ze specjalistą periodontologii, gdyż główną jednostką chorobową są schorzenia tkanki przyzębia. Uważam, że w Polsce nadal mało rozpowszechniona jest możliwość uszeregowania zębów zrotowanych czy migrujących z powodu chorób przyzębia przy wykorzystaniu technik ortodontycznych, jakimi są różne typy aparatów stałych z zakotwieniem na miniimplantach. W jeszcze późniejszym okresie życia, powyżej 40.- 60. roku życia, technikami ortodontycznymi przygotowuje się pacjenta do leczenia implantoprotetycznego. Zdecydowanie uważam, że nie ma ograniczenia wiekowego dla leczenia ortodontycznego, ale bardzo ważne jest leczenie dzieci, gdyż zapobiegać można bardzo wcześnie, by wady zgryzu nie wystąpiły bądź by nie doszło do ich nasilenia.

Jak ocenia Pani stan uzębienia polskiego społeczeństwa w aspekcie problemów zaburzeń ustawienia zębów? Czy potrzeba korekty ortodontycznej jest powszechna?

Stan uzębienia polskiego społeczeństwa w aspekcie wad narządu żucia jest porów...