Przyczyny uśmiechu dziąsłowego – przegląd piśmiennictwa

Zwiększona aktywność mięśni unoszących wargę górną

Mazzuco i Hexsel przeprowadzili badanie na grupie 16 pacjentów z uśmiechem dziąsłowym, którym wykonywali iniekcje z toksyny botulinowej, porażając wybiórczo włókna mięśniowe odpowiedzialne za tworzenie uśmiechu. Uzyskana średnio 75-proc. redukcja ekspozycji tkanek miękkich w uśmiechu potwierdziła ich tezę, że przyczyną uśmiechu dziąsłowego może być nadmierna aktywność mięśni unoszących wargę górną. Za uśmiech dziąsłowy przedni odpowiada zwiększona kurczliwość mięśni dźwigaczy wargi górnej i skrzydełka nosa, natomiast za uśmiech dziąsłowy tylny – mięśnia jarzmowego większego. Przyczep początkowy mięśnia dźwigacza wargi górnej i skrzydełka nosa znajduje się na wyrostku czołowym szczęki, a końcowe wnikają do chrząstki skrzydełka nosa i tkanek wargi górnej. Skurcz mięśnia powoduje rozszerzenie nozdrzy oraz uniesienie wargi górnej.

Mięsień jarzmowy większy przyczepia się do bocznej powierzchni kości jarzmowej, a jego włókna biegną do tkanek miękkich okolicy kąta ust. Jego skurcz powoduje uniesienie i przemieszczenie w kierunku bocznym bocznej części wargi górnej. Pełni on funkcję nie tylko w tworzeniu uśmiechu, ale również w artykulacji i żuciu. Nadmierna relaksacja lub porażenie mięśnia mogą mieć poważne konsekwencje estetyczno-funkcjonalne [10]. 

Dysplazja chrząstki przegrody nosa

Chińsko-niemiecki zespół badaczy (Wei i wsp.) opisał inną przyczynę uśmiechu dziąsłowego. Autorzy oceniali maksymalną ruchomość columelli w górę (Columella Upward Maximum Movability, CUMM) w populacji 121

Azjatów z różnym nasileniem uśmiechu dziąsłowego i porównywali ją z grupą kontrolną 150 osób. Zwiększone wartości, m...