Przygotowanie pacjenta leczonego kardiologicznie do zabiegów ekstrakcyjnych

Ferrari i wsp. w pracy oceniającej 1236 chorych z ostrym zespołem wieńcowym (acute coronary syndrom – ACS) stwierdzili, że u ponad 4% badanych do epizodu ACS doszło po odstawieniu, z różnych przyczyn, zaleconej wcześniej aspiryny. Do ostrego zespołu wieńcowego dochodziło po średnio około 10 dniach od wycofania aspiryny. U 13 z tych chorych aspiryna została odstawiona z powodu planowanego zabiegu stomatologicznego (11).

W metaanalizie przeprowadzonej przez Burgera i wsp. (12) wykazano, że aspiryna zwiększa półtorakrotnie ryzyko krwawień, jednak nie prowadzi do wzrostu częstości powikłań krwotocznych (z wyjątkiem chirurgii śródczaszkowej, chirurgii urologicznej i zabiegów w tylnej komorze oka). Zaleca się, aby w przypadku stosowania leków przeciwpłytkowych wzmożone krwawienie kontrolować przy zastosowaniu miejscowej hemostazy.

Ocenianie czasu krwawienia przed zabiegiem uważa się za bezcelowe. Obecnie brak testu biochemicznego, który pozwoliłby oszacować ryzyko krwawienia u chorych poddawanych zabiegom chirurgicznym.

Stosowanie leków przeciwpłytkowych nie jest przeciwwskazaniem do znieczulenia miejscowego, zaleca się natomiast, by igła do znieczulenia była mniejsza niż 27Gauge lub 0,4 mm, a lek powinien być poddawany powoli, celem uniknięcia uszkodzenia tkanek. Stosowanie leczenia przeciwpłytkowego nie stanowi również przeciwwskazania do znieczulenia ogólnego (3, 9). W grupie chorych przyjmujących leki przeciwpłytkowe przeciwwskazane jest natomiast znieczulenie przewodowe, gdyż w tym przypadku wiąże się ze znacznie większym odsetkiem krwiaków.

Przyjmuje się, że chory, który odnosi korzyści z podwójnego leczenia przeciwpłytkowego, jest równocześnie kandydatem do zabiegów ekstrakcji w warunkach szpitalnych (1, 5, 8). W żadnym przypad...