Nietypowy przypadek głębokiego zatrzymania zęba 38 spowodowanego dodatkowym zębem 39

W pierwszej dobie po zabiegu pacjent zgłosił się na badanie kontrolne, podczas którego stwierdzono obrzęk tkanek okolicy operowanej i brak zaburzeń czucia w okolicy unerwianej przez nerw zębodołowy dolny po stronie lewej. Pacjent zgłaszał niewielkie dolegliwości bólowe, a rana goiła się prawidłowo. Wykonano toaletę rany 0,02-proc. roztworem chlorheksydyny. Pacjent pozostaje pod dalszą opieką Zakładu Chirurgii Stomatologicznej.

Omówienie

Dodatkowe zęby trzonowe są drugą, po mezjodensach, najczęściej występującą postacią hiperdoncji (3). Dane z piśmiennictwa wskazują na większą predyspozycję płci męskiej do występowania zębów dodatkowych (4). Zęby nadliczbowe i dodatkowe z reguły powodują poważne zaburzenia w zgryzie – stanowią węzły urazowe, powodują stłoczenia, przemieszczenia, obroty zębów sąsiednich. Ich lokalizacja może stanowić problem estetyczny i funkcjonalny, prowadzić do opóźnienia lub zatrzymania wyrzynania pozostałych zębów (5). Inne powikłania to między innymi powstawanie torbieli, nawracające stany zapalne i bóle neuralgiczne (2). W przypadku dodatkowych zębów trzonowych do powikłań należy także możliwość pojawiania się szczękościsku i zatrzymania wyrzynania trzecich zębów trzonowych (6), tak jak w opisywanym przypadku.

Wykonane zdjęcie pantomograficzne wskazywało na znaczne ryzyko możliwego uszkodzenia nerwu zębodołowego dolnego podczas operacji, o czym poinformowano pacjenta. Usunięcie tak głęboko zatrzymanych zębów w wielu przypadkach może skutkować powstaniem parestezji (7, 8, 9), jednak precyzyjna technika operacyjna i ostateczna lokalizacja zatrzymanych zębów pozwoliły uniknąć tego powikłania.

Jak wynika z doniesień w piśmiennictwie, najczęściej dodatkowe zęby trzonowe występują pojedynczo, częściej w...