Leczenie implantoprotetyczne w odcinku przednim – opis przypadku

Założono 2 implanty Tiologic ST (Dentaurum): w pozycji 12 – Ø 3,3 mm, dł. 13 mm, oraz w pozycji 22 – Ø 3,7 mm, dł. 11 mm, uzyskując stabilizację pierwotną na poziomie 40-45 Ncm, pomimo obnażenia powierzchni przedsionkowej implantów na ok. ²/₃ długości. W znieczuleniu nasiękowym i przewodowym Ubistesin forte pobrano wióry kostne z kresy skośnej zewnętrznej okolicy zęba 46 za pomocą wiertła Bone Collector. Od pacjenta pobrano krew żylną. Deficyt kostny od strony przedsionkowej wypełniono mieszaniną kości autogennej oraz ksenogennnej (Osteoxenon – materiał kościozastępczy pochodzenia zwierzęcego w strzykawkach z żelem kolagenowym, mix kości gąbczastej i kortykalnej) w stosunku 50/50 i pokryto błoną kolagenową uzyskaną z osocza bogatopłytkowego PRP oraz błoną osierdziową (Heart membrane) o długim terminie resorpcji. Ranę zaopatrzono warstwowo (fot. 2 – kontrola po pogrążeniu wszczepów). Wdrożono dalszą antybiotykoterapię (amoxicilinum, 1 g co 12 godzin). Pacjent zgłaszał się na regularne wizyty kontrolne.

Po dwutygodniowym okresie gojenia usunięto szwy. Proces gojenia przebiegał bez powikłań.

Po 6 miesiącach od zabiegu odsłonięto implanty i założono 2 śruby gojące (fot. 3).

Modele diagnostyczne wykonane przed leczeniem posłużyły do wykonania indywidualnego stolika siecznego w artykulatorze oraz do określenia kąta międzysiecznego u pacjenta.

Fazę protetyczną leczenia rozpoczęto od wycisku techniką łyżki otwartej. Po wyciskach przeprowadzono rejestrację łukiem twarzowym. Suprastrukturę protetyczną zaprojektowano jako pracę przykręcaną (fot. 4-6). Niekorzystna lokalizacja implantów została zakamuflowana ceramiką w kolorze dziąsła. Dzięki indywidualnemu stolikowi siecznemu udało się odtworzyć warunki okluz...