Reakcja ludzkich komórek struktur jamy ustnej na różne materiały endodontyczne – badanie in vitro

Słowa kluczowe: amalgamat, Biodentine, żywica kompozytowa, mineralny agregat trójtlenkowy, osteoblasty, komórki ozębnej
Keywords: Amalgam; Biodentine; Composite resin; Mineral Trioxide Aggregate; Osteoblasts; Periodontal ligament cells
Streszczenie: Wprowadzenie Celem badania było porównanie interakcji biologicznej ludzkich osteoblastów i komórek ludzkiej ozębnej z różnymi materiałami stosowanymi do wypełnień endodontycznych, jak: mineralny agregat trójtlenkowy (MTA), Biodentine, amalgamat i kompozyt, w okresie 20 dni. Materiał i metoda Ludzkie komórki ozębnej i osteoblasty pobrano i wyhodowano według standaryzowanych protokołów. Populacje komórek scharakteryzowano za pomocą odpowiednich markerów powierzchniowych. Próbki przygotowano, zwracając szczególną uwagę na stałe wymiary i objętość w różnych grupach. Po wybarwieniu metodą Richardsona oceniono przyleganie i proliferację komórek, zliczając je po 1, 8, 13 i 20 dobach. Wszystkie doświadczenia wykonano trzykrotnie. Analizy statystycznej wyników dokonano za pomocą testów ANOVA i Tukeya (p  <  0,05). Wyniki Analiza morfologiczna wykazała dobre namnażanie się i przyleganie komórek do obu cementów. Godne uwagi było zorganizowane rozprzestrzenianie się i równoległe układanie się komórek ozębnej w kontakcie z MTA, a zwłaszcza z Biodentine (komórki dojrzewające w drugiej warstwie układały się w poprzek warstwy pierwszej). Od 8. doby wzwyż na Biodentine nagromadziła się największa ilość komórek ozębnej (p  <  0,05). Biodentine i MTA powodowały również znamiennie większą gęstość komórek w hodowli osteoblastów i komórek ozębnej. W przypadku pozostałych materiałów odnotowano niższą gęstość komórek ozębnej od 8. doby i niższą gęstość osteoblastów od 13. doby w porównaniu zarówno z próbkami kontrolnymi, jak i obu cementów (p  <  0,05). Wnioski MTA i Biodentine wykazał...