Reinkluzja zębów mlecznych – analiza przypadków

Przypadek III

Prezentowany na fot. 9-12  przypadek kliniczny dokumentuje obecność zębów reinkludowanych 84 i 85. Zdjęcie pantomograficzne zostało wykonane w 2011 roku. Pacjentka mimo skierowania nie podjęła leczenia ortodontycznego w związku z rozpoznanym problemem i towarzyszącym brakiem zawiązków zębów 45 i 35. Fot. 10-12 prezentują zaawansowaną reinkluzję zębów zatrzymanych – faza A2 wg Pytlika. W związku z komplikacjami zdrowotnymi pacjentka została skierowana do poradni chirurgii stomatologicznej w celu dalszego leczenia.

Podsumowanie

Wnikliwe rutynowe badanie kliniczne może wykazać obecność zaburzenia mechanizmu wyrzynania się zębów. Reinkluzja zębów przebiega powoli i bezboleśnie i często pozostaje niezauważona przez pacjenta. W badaniu klinicznym zwracają uwagę: brak ruchomości zębów z reinkluzją przy zanikłym wyrostku zębodołowym, nieprawidłowy odgłos opukowy oraz zagłębianie się zęba w kierunku wyrostka zębodołowego. Konieczne jest radiologiczne potwierdzenie rozpoznania, które uwidacznia obliterację szpary ozębnowej, zmiany w przylegającej tkance kostnej w postaci zgrubienia beleczek kostnych oraz obecność zagęszczeń tkanki lub występowanie ubytków o charakterze torbielowatym. Wczesne rozpoznanie i leczenie są priorytetem. Następstwami nieleczonej reinkluzji mogą być: przemieszczenie zębów stałych, ich zatrzymanie i zgryz otwarty boczny oraz rozwój próchnicy (7). Pacjenci z reinkluzją zębów mlecznych powinni pozostawać pod stałą opieką stomatologa w celu uniknięcia wtórnych zmian w narządzie żucia.

lek. stom. Adam Romaniuk-Demonchaux ...