Retrakcja dziąsła brzeżnego – techniki mechaniczne i chemiczne

Retrakcja mechaniczna

Retrakcja mechaniczna polega na użyciu fizycznych narzędzi w celu odsunięcia brzegu dziąsła od granicy preparacji. Najbardziej powszechne jest stosowanie nici retrakcyjnych. Występują w różnych grubościach stosowanych w zależności od głębokości szczeliny dziąsłowej. Nici składają się z włókien o różnym pochodzeniu połączonych ze sobą specjalnym splotem. Włókna mogą być zarówno naturalne (bawełna), jak i syntetyczne (polietylen, włókno szklane, poliamid, poliester, metal). Nici mogą być tkane, plecione bądź skręcane. Kontrastowe kolory, w których są produkowane, ułatwiają ich aplikację i usunięcie z rowka dziąsłowego. Występują w formie nieimpregnowanej i impregnowanej środkami chemicznymi. Nici nieimpregnowane zapewniają jedynie mechaniczną retrakcję, zaś impregnowane są połączeniem techniki mechanicznej i chemicznej (9, 10).

Najbardziej rozpowszechnione są dwa sposoby pracy: metoda nici pojedynczej lub podwójnej. W pierwszym przypadku wprowadzoną do szczeliny dziąsłowej nić usuwamy bezpośrednio przed wyciskiem. W drugiej metodzie najpierw wprowadzamy na dno rowka dziąsłowego pierwszą nić o mniejszej średnicy, a następnie drugą o większej średnicy. Przed wyciskiem wyjmujemy tylko drugą grubszą nić. W przypadku głębokiej preparacji technika jednej nici może okazać się niewystarczająca (7, 11). Pewnym problemem jest dobór odpowiedniej długości nici, tak aby po aplikacji nie pozostawał jej wolny nadmiar. Ciekawym rozwiązaniem jest Gingibraid+ (Kerr, USA) ze specjalnym dozownikiem. Obrotowy mechanizm za pomocą kliknięć pozwala nam na powtarzalną regulację długości nici. Wykonanie 3-4 kliknięć będzie odpowiednie dla zębów przednich, 4-5 – dla zębów bocznych.

Użycie nici retrakcyjnych może być czasochłonne i wymaga bardzo delikatnej techniki aplikacji. Mo...