Rodzinne występowanie anomalii krótkich korzeni – opis przypadku z przeglądem piśmiennictwa

Dyskusja

Przed rozpoczęciem leczenia endodontycznego czy też zaburzeń zgryzowych lekarz stomatolog powinien zdiagnozować przyczynę skrócenia korzeni zębów. Pierwsza z nich może być związana z rozwojem korzeni zębów, natomiast do drugiej zaliczają się resorpcje pierwotnie prawidłowo ukształtowanych korzeni. SRA ma podstawy genetyczne, dlatego diagnozuje się je u osób, których członkowie rodziny również mają skrócone korzenie. Natomiast resorpcja korzeni występuje najczęściej jako efekt uboczny leczenia ortodontycznego (4). Na skutek działania sił biomechanicznych w terapii z wykorzystaniem aparatów stałych dochodzi do resorpcji wierzchołkowej korzeni zębów. Należy zaznaczyć, że w niewielkim zakresie występuje ona podczas każdej terapii ortodontycznej, natomiast jej nasilona postać uznawana jest jako powikłanie (7). Pacjenci przedstawieni w tym artykule, u których występuje skrócenie korzeni, nie są leczeni ortodontycznie, co wyklucza wystąpienie owej anomalii jako efektu ubocznego leczenia. Ponadto występuje ona zarówno u córki, jak i jej ojca, co dodatkowo potwierdza postawioną diagnozę (SRA).

Szczególnie poleca się, aby przed każdym leczeniem ortodontycznym przeanalizować uważnie długość korzeni. Ważne jest to zwłaszcza u pacjentów, u których występuje brak zawiązków zębowych. Anomalię krótkich korzeni rozpoznaje się, analizując zęby z korzeniami prawidłowo rozwiniętymi, beczkowatymi, z zaokrąglonym wierzchołkiem, w których długość korzenia jest równa bądź mniejsza od długości korony (1, 3-5). Najbliżsi krewni pacjenta, u którego zdiagnozowano skrócenie korzeni, również powinni zostać zbadani pod kątem tej anomalii (3).

Apajalahti i wsp. odkryli obecność matrycy metalproteinazy 9 (MMP-9) w płynie dziąsłowym pacjentów z short root anomaly, co może być związane z...