Rola lekarza dentysty w rozpoznawaniu cukrzycy – obraz kliniczny i radiologiczny zmian w jamie ustnej

Rola dentysty

Powyżej opisane zmiany są charakterystyczne, lecz nie patognomiczne dla cukrzycy i większość z nich może występować przy leczeniu immunosupresantami lub sterydami, jak również niezależnie od chorób i leków. Dla lekarza dentysty taki obraz to jednak sygnał ostrzegawczy. Pomocny w rozpoznaniu cukrzycy może być również zapach acetonu z jamy ustnej pacjenta, a nawet zgłaszane podczas wizyty uczucie pragnienia. Polidypsia i poliuria są szczególnie charakterystyczne dla cukrzycy typu 1. Rodzice nieposiadający wiedzy na temat omawianej choroby często bagatelizują objawy. Szczególnie ma to miejsce w porze letniej, gdy zwiększone pragnienie nie wydaje się odbiegać od normy. W tym okresie znamienna może okazać się wizyta u dentysty. Choroba w większości przypadków zostaje rozpoznana w późniejszych, jesienno-zimowych okresach, gdy objawy zaczynają niepokoić opiekunów i zostają podjęte leczenie i edukacja pacjenta. Jednak w przebiegu cukrzycy każdy miesiąc nieuregulowanej glukozy zwiększa prawdopodobieństwo powikłań, a nawet śpiączki cukrzycowej.

Cukrzyca typu 1 najczęściej pojawia się w okresie nastoletnim, najczęstszy wiek rozpoznania to 12 lat. Należy mieć na uwadze, że wiek nastoletni to wiek dojrzewania, a więc okresu określanego jako trudny i burzliwy dla dziecka. Zaburzenia emocjonalne wywołane stresem mogą utrudniać kontrolę cukrzycy, a wiadomość o jej rozpoznaniu może spotkać się z brakiem akceptacji ze strony dziecka (9). Dlatego bardzo ważne są umiejętne uświadomienie dziecka, racjonalne przekazywanie wiedzy o sposobie kontroli cukrzycy, aby uniknąć przerażenia nastolatka zaistniałą sytuacją i psychicznego wyparcia choroby. Ogromny wpływ na przebieg leczenia ma postawa osób z najbliższego otoczenia chorego. Podejrzenia dentysty o rozpoznaniu cukrzycy u każdego pacjenta, niezależnie od wieku, powinny być przeka...