Jak żyć w czasie zatrważających wiadomości

Paniczny lęk przed chorobą

Choroby towarzyszyły nam od zawsze i to, że się ich obawiamy jest zupełnie naturalne. Specjaliści zwracają jednak uwagę, że w ostatnich dekadach przed pandemią nasze podejście do nich się zmieniło, ponieważ część chorób przestała być zagrażająca (wiele zakaźnych zniknęło lub zdarzało się sporadycznie dzięki szczepieniom, a wiele innych dzięki lekom ze śmiertelnych stały się przewlekłe).

Siłą rzeczy trochę odsunęliśmy to niebezpieczeństwo od siebie. W pandemii nagle musimy się z nim skonfrontować – wyjaśnia psycholog.
Czasami lęk o zdrowie staje się wręcz przesadzony. Pandemia może wywołać silne emocje i nawet jeśli wcześniej nie mieliśmy skłonności hipochondrycznych, możemy im ulec. Jak zorientować się, że zawładnął  nami przesadny strach o własne zdrowie?

Paradoksalnie zaczynamy wtedy coraz bardziej siebie obserwować: analizujemy wszystkie objawy ze strony naszego ciała, sprawdzamy po kilka razy dziennie temperaturę i tętno, przyglądamy się swojej twarzy, sprawdzamy czy mamy suche czy spocone ręce i tak dalej. Czyli koncentrujemy się na realnych bądź domyślnych objawach choroby i to kompletnie wybija nas z normalnego funkcjonowania – mówi Dorota Minta.
Jej zdaniem warto pamiętać, że sposób myślenia wpływa na nasze emocje. Więc jeśli mamy dużo obaw, wyobrażamy sobie, że stanie się coś złego, że zachorujemy albo ktoś z naszej rodziny się zarazi, to nakręcamy szkodliwą dla nas machinę.

By obniżyć poziom lęku warto sprawdzić, czy stosujemy się do procedur. Zwróćmy uwagę na bliskich, porozmawiajmy z nimi. Postarajmy się zająć umysł czymś zupełnie dalekim od zagrożenia, skorzystać z metod relaksacyjnych, poćwiczmy oddech. Bardzo dobrą metodą walki z lękiem jest powiedzenie swoim przestraszonym myślom: „stop!” i zajęcie się czymś, co wymaga od nas aktywności poznawczej. Myśli, które nie chcą nas opuścić, jak wizja zachorowania i śmierci, warto odsunąć, szukając dowodów, które by za tym przemawiały i dowodów, które by temu przeczyły oraz znaleźć jakąś myśl zrównoważoną. Każda emocja jest pewną informacją dla człowieka. Stan lękowy warto zrozumieć, zaakceptować go, bo zapieranie się, że jesteśmy spokojni, a nie jesteśmy, zadziała odwrotnie. Emocje zauważone tracą na mocy. Dlatego obserwujmy się, mówmy o emocjach i starajmy się myśleć racjonalnie – radzi dr Ewa Pragłowska, psycholog kliniczny i psychoteraputka ze Szkoły Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej Uniwersytetu SWPS.

To czy bardziej martwimy się o siebie czy o swoich bliskich zależy od sytuacji, w jakiej jesteśmy: osoby samotne częściej ulegają natrętnym myślom o sobie samych. Ale jednak większość z nas ma rodziców, rodzeństwo, dzieci.

Najtrudniejszy jest lęk o dzieci. Spotkałam się z taką metaforą, że w którymś momencie życia, kiedy jesteśmy dojrzali, czujemy się trochę jak kotlet w hamburgerze: na górze są dzieci, które nas przyciskają, na dole są rodzice, o których się martwimy, a my jesteśmy w środku: dręczy nas lęk, zarówno gdy pomyślimy o dzieciach, jak i o rodzicach i wokół tego krążą nasze natrętne myśli. Bardziej martwimy się o innych niż o siebie i to zmartwienie o innych czasem bywa naszą pułapką – zwraca uwagę Dorota Minta.

Zawsze, a już szczególnie w czasie pandemii warto mądrze dbać o swoje zdrowie, aby jak najskuteczniej zminimalizować ryzyko zakażenia COVID-19 oraz rozwoju innych chorób. Służyć temu mogą: zdrowy styl życia, regularny wysiłek fizyczny, zbilansowana dieta, wysypianie się oraz badania profilaktyczne, dzięki którym pacjent uzyskuje informacje na temat ogólnego stanu swojego zdrowia.