Szerokość biologiczna przyzębia rozpatrywana w aspekcie lokalizacji brzegu stałych uzupełnień protetycznych

Podczas postępowania klinicznego możliwe jest jatrogenne oddziaływanie na szerokość biologiczną przyzębia. Wśród czynników szkodliwych należy wymienić:

• agresywną preparację zębów pod stałe uzupełnienia protetyczne;
• preparację bez schodka stabilizującego położenia brzegu uzupełnienia protetycznego;
• niewłaściwe umiejscowienie pobrzeża korony w obszarze poddziąsłowym;
• traumatyczną retrakcję dziąsła oraz wpływ środków hemostatycznych stosowanych w celu hamowania krwawienia z kieszonek dziąsłowych; szkodliwe oddziaływanie może być generowane podczas używania zbyt dużej siły w trakcie zakładania nici lub ich wyjmowania z kieszonki dziąsłowej, jak również pozostawianie jej na zbyt długi czas; nitkę zakłada się zgodnie z ruchem wskazówek zegara (fot. 6), a usuwa w kierunku przeciwnym, przeciskając ją delikatnie pod punktami stycznymi; ważne jest, aby bezpośrednio przed usunięciem nici zwilżyć ją;
• nieprzestrzeganie parabolicznego przebiegu struktur przyzębia, co w perspektywie długoczasowej może doprowadzić do zaniku brodawek międzyzębowych;
• uszkodzenie przyzębia podczas pobierania wycisku masami precyzyjnymi;
• pozostawienie resztek cementu (tymczasowego i ostatecznego) wewnątrz kieszonek dziąsłowych.

Szkodliwe odziaływanie na strefę biologiczną powoduje powstawanie patologii w obrębie przyzębia. Najczęściej dochodzi do rozwijania się przewlekłego stanu zapalnego przyzębia brzeżnego lub występowania recesji dziąsła czy rozrostu dziąsła kontaktującego się z wykonanym uzupełnieniem protetycznym. Patologiczne zmiany w przyzębiu nie ulegają wygojeniu mimo stosowania rutynowego leczenia i wymagają ponownego przeprowadzenia leczenia protetycznego respektującego istniejącą u danego pacjenta indywidualną szerokość biologiczną w obrębie zaopatrzonego protetycznie zęba. Przeprowadzone ponowne postępowani...