Addycyjna technika rekonstrukcji korony zęba z zastosowaniem uzupełnienia monolitycznego z ceramiki skaleniowej

Następnie przy użyciu osadzonego na końcówce przyśpieszającej wiertła nr 850 (Jota, fot. 3) opracowano złamaną powierzchnię zęba 23, uzyskując na całym obwodzie preparacji tzw. „gładką ścieżkę”. Preparację dokładnie wygładzono i zaokrąglono za pomocą jednostronnego krążka Sof-Lex (3M Espe) i brązowej gumki (Kenda). Zdjęto koferdam i wprowadzono nitkę retrakcyjną, delikatnie korygując zakres preparacji. Następnie w technice dwuręcznej wprowadzono drugą nitkę deflekcyjną w celu poziomej retrakcji dziąsła, tj. jego bocznego poziomego odchylenia, i pozostawiono na 5 minut. Nić deflekcyjną delikatnie usunięto przed wprowadzeniem rzadkiej masy wyciskowej. Pobrano wyciski masą silikonową metodą jednoczasową dwuwarstwową dla szczęki, wycisk masą alginatową dla żuchwy oraz wykonano rejestrat zwarcia.

Po kilku dniach wykonane uzupełnienie zostało przekazane z laboratorium do gabinetu w celu jego osadzenia (fot. 4-5). Procedurę cementowania rozpoczęto od zdjęcia uzupełnienia tymczasowego i dokonania próby. Skrupulatnie oceniono dokładność przylegania pracy protetycznej, kolor oraz kontakty styczne z koronami zębów 22 i 24 za pomocą nici dentystycznej i kalki kontrolującej kontakty w punktach stycznych. Akceptacja wykonanej pracy zarówno pod względem estetycznym, jak i dokładności przylegania do przygotowanej tkanki zęba umożliwiła przejście do procedury jej adhezyjnego cementowania. Pracę pośrednią wykonaną z ceramiki skaleniowej umieszczono na transferze (fot. 6), dokładnie oczyszczono z zastosowaniem pasty oraz wody i zdezynfekowano roztworem 0,2-proc. chlorheksydyny. W celu oczyszczenia wewnętrznej powierzchni ceramiki po przymiarce zastosowano 36-proc. kwas ortofosforowy (fot. 7-8). Następnie przeprowadzono proces trawienia powierzchni wewnętrznej odbudowy 10-proc. kwasem fluorowodorowym przez 90 sekund (fot. 9-10). Po dokładnym wypłukaniu wytrawiacza pod bieżącą wodą osuszo...