Niechirurgiczne leczenie choroby przyzębia – terapia fotodynamiczna

Oruba Z. i wsp. przeprowadzili badanie in vitro podatności kluczowych periopatogenów na inaktywację fotodynamiczą za pośrednictwem błękitu toluidyny w zależności od stężenia fotouczulacza i dawki światła. Całkowite zwalczenie P. gingivalis uzyskano po zastosowaniu TBO w stężeniu 0,1 mg/ml i najwyższej dawce światła. Z kolei A. actinomycemcomitans nie były podatne na inaktywację fotodynamiczną niezależnie od zastosowanych parametrów dozymetrycznych. Zmniejszono również wysoką żywotność F. nucleatum, jednak bez jego całkowitej eliminacji (19).

Moreira i wsp. wykazali, że aplikacja czterech sesji aPDT w połączeniu z SRP daje kliniczne, mikrobiologiczne i immunologiczne korzyści w leczeniu głębokich kieszonek przyzębnych jednokorzeniowych zębów pacjentów z agresywnym zapaleniem przyzębia. Mimo to potwierdzają, że SRP połączony z antybiotykoterapią daje lepsze rezultaty leczenia niż SRP połączony z aPDT (20).

W innej pracy według Skurska i wsp. u pacjentów cierpiących na agresywne zapalenie przyzębia lepsze wyniki daje zastosowanie terapii niechirurgicznej (SRP skaling i root planing) z systemowym zastosowaniem 375 mg amoksycyliny i 250 mg metronidazolu 3 x na dzień przez 7 dni niż SRP w połączeniu z aPDT. Swoje wyniki oparli na badaniach poziomu metaloproteinazy 8 i 9 w płynie dziąsłowym (21).

Kolejne badanie kliniczne u pacjentów z cukrzycą typu 2 przeprowadził Umberto D. Ramos, porównując stosowanie protokołu aPDT do układowo podanej doksycykilny jako uzupełni...