Tymczasowa rehabilitacja zwarcia przy wykorzystaniu metody iniekcji kompozytu i protezy częściowej z kopolimeru

Tomografia komputerowa wykazała torbiel szczęki w okolicy zębów 21 i 22 z perforacją blaszki przedsionkowej i podniebiennej wyrostka zębodołowego, łączącą się z jamą nosową (fot. 4-5). Analiza podłoża kostnego w szczęce wykazała również znaczny zanik kości w odcinkach bocznych, sugerujący konieczność jej odbudowy trójwymiarowej.

Jako leczenie z wyboru zaproponowano pacjentowi wykonanie zabiegu wyłuszczenia torbieli połączonego z augmentacja kostną w odcinku przednim i bocznym, leczeniem ortodontycznym i odroczoną odbudową implantoprotetyczną, na które pacjent nie wyraził zgody z uwagi na ograniczony czas pobytu w Polsce i koszty.

Pacjent zgodził się na rozwiązanie tymczasowe – wykonanie odbudowy zębów własnych kompozytem na podstawie diagnostycznego wax-upu oraz uzupełnienie braków zębowych termoplastyczną protezą z materiału F.J.P. Pacjent został szczegółowo poinformowany o konieczności możliwie jak najszybszego leczenia torbieli w szczęce. Wybrane działanie miało za zadanie jedynie poprawę funkcjonalności, zahamowanie dalszej destrukcji układu stomatognatycznego i umożliwienie pacjentowi powrotu do życia społecznego.

W trakcie drugiej wizyty pacjenta w Polsce w pierwszym etapie po uprzednim zabiegu higienizacji przystąpiono do leczenia zachowawczego, tj. eliminacji próchnicy we wszystkich zębach oraz leczenia kanałowego w zębie 13. Następnie zarejestrowano pozycję referencyjną żuchwy przy wykorzystaniu deprogramatora Koisa oraz płaszczyznę estetyczną przy użyciu analizatora zębowo-twarzowego. Na podstawie tych danych i zdjęć wewnątrz- i zewnątrzustnych wykonano w pracowni technicznej wax-up diagnostyczny (fot. 6-7) i następnie mock-up, który pacjent zaakceptował.

W drugim etapie odbudowano zęby własne pacjenta metodą iniekcji ...