Resilon i Epiphany kontra gutaperka i uszczelniacze epoksydowe – przegląd piśmiennictwa

Zgodnie ze standardami wyznaczonymi przez ANSI/ADA (American National Standards Institute/American Dental Association) wzrost objętości materiału uszczel­niającego nie powinien przekraczać 0,1%. Epiphany wy­kazuje przyrost objętości sięgający 8,1%, który dla po­równania dla AH Plus wynosi 1,3% (11). Powodem tak znacznego wzrostu objętości są najprawdopodobniej hydrofilność wodorotlenku wapnia i metakrylanów za­wartych w preparacie (12, 13).

Resilon wiąże w sposób dualny (zarówno światło- i chemoutwardzalny) z uszczelniaczem Epiphany. Z kolei uszczelniacz składający się z samotrawiącego prime­ra (Epiphany Primer) oraz chemo- i światłoutwardzalnego materiału złożonego Epiphany Sealent wykazuje zdolność chemicznego łączenia się ze ścianą kanału korzeniowego. Primer zawiera w swoim składzie żywi­cę HEMA, wodę, inicjator polimeryzacji, a także mono­mer z kwasem sulfonowym. Dzięki swojej hydrofilności ma on zdolność wnikania do kanalików zębinowych oraz ścisłego wiązania ze strukturą zębiny. Materiały te mają możliwość tworzenia tak zwanego monobloku, czyli struktury homogennej złożonej z ćwieka, uszczelnia­cza ściśle połączonego z tkankami zęba (14). Zapewnia to dużą szczelność obturacyjną, a oprócz tego wzmac­nia strukturę osłabionego po leczeniu endodontycznym zęba. Badania wykonane przez Texeirę i wsp. wykazały, że korzenie po leczeniu endodontycznym wypełnio­ne Resilonem są mniej podatne na urazy mechaniczne w porównaniu z korzeniami, które zostały zamknięte materiałami konwencjonalnymi (15). Natomiast Wiliams i wsp. twierdzą, że zarówno gutaperka, jak i Resilon mają niewystarczające właściwości sprężyste, aby spowodo­wać wzmocnienie tkanek zęba (16). Patela i wsp. wska­zują na dużo głębszą penetrację Resilonu w kanaliki zę­binowe sięgającą nawet do 1 mm, co może wpływać na poprawę właściwości mechanicznych (17). Jak po­daje producent, Resilon wraz z Epiphany tworzą struk­turę monoblok...