Uzupełnienie bocznych braków zębowych przy użyciu mostu typu FRC z jednoczesną rewitalizacją kilkuletniego mostu adhezyjnego. Metoda łączona – opis przypadku

Podsumowanie

Naprawa starego uzupełnienia adhezy jnego została wykonana w ten sposób, by w razie obumarcia zęba 35 nie było problemu z uzyskaniem dostępu do kanału w trakcie koniecznego leczenia endodontycznego. Naprawiona praca ma konstrukcję wystarczająco silną, by służyć pacjentowi jeszcze kilka lat. Wykonany most kompozytowy między zębami 13, 16, z racji dość znacznej przestrzeni, jaką należało uzupełnić, został wzmocniony dodatkowym włóknem poliaramidowym przebiegającym po stronie wargowej, co powinno zapewnić mu należytą wytrzymałość. Oczywiście prócz techniki wykonania w obu tych przypadkach niezwykle istotny jest materiał, przy pomocy którego te prace są wykonane. Musi to być kompozyt o zwiększonej wytrzymałości, taki jak Boston, ponieważ to w głównej mierze decyduje o powodzeniu w wykonanym przedsięwzięciu. Faktem przemawiającym za tym, że tego rodzaju prace cieszą się coraz większą popularnością, jest to, iż u powyższego pacjenta było to już trzecie uzupełnienie tego rodzaju. Za każdym razem miał proponowany każdy możliwy rodzaj uzupełnienia, począwszy od protez akrylowych, a skończywszy na implantach. Decydował się jednak na most adhezyjny, ponieważ kosztem stosunkowo niedużego nakładu finansowego zyskiwał uzupełnienie stałe, które nie wymagało dużego uszkodzenia tkanek zębów filarowych. Jest estetyczne i łatwe w ewentualnej naprawie. Należy też zaznaczyć, że prace te były wykonane w całości w jeden dzień, co stanowi niezwykle krótki czas, zważywszy na uzyskane efekty. Opisany powyżej przypadek może stanowić ciekawe rozwiązanie zarówno dla stomatologa, jak i dla pacjenta, a zastosowane rozwiązania nie wykluczają wykonania tradycyjnych uzupełnień w późniejszym okresie.

ZALETY I WADY W PRZYPADKU ZASTOSOWANIA KOMPOZYTOWYCH UZUPEŁNIEŃ STAŁYCH WZMOCNIONYCH WŁÓKNEM POLIARAMIDOWYM

...