Wirus opryszczki zwykłej a schorzenia jamy ustnej i warg

Zapalenia wtórne występują, gdy wirus przechodzi z fazy latencji do ponownej aktywnej replikacji. Zachodzi to zazwyczaj w okresach spadku odporności immunologicznej ustroju, po nasłonecznieniu (promieniowanie UV wykazuje działanie immunosupresyjne), w czasie występowania innych chorób organizmu (szczególnie gorączkowych), po wyziębieniu, w czasie miesiączki i stresu oraz w miejscach narażonych na uraz mechaniczny, np. opryszczka kata ust po leczeniu stomatologicznym. Dotyczy to około 40% osób, które są nosicielami utajonego wirusa. Ciekawym zjawiskiem jest to, ze wirus może przebywać w stadium uśpienia do samej śmierci osobnika zakażonego, nigdy nie wywołując zapalenia wtórnego (2).

Przed pojawieniem się zmian na błonie śluzowej, podobnie jak w przypadku zapalenia pierwotnego, mogą występować objawy prodromalne: ból, pieczenie, swędzenie, wrażliwość błony śluzowej i dziąseł, a także rozdrażnienie, uczucie ogólnego osłabienia i limfadenopatia.

Z obserwacji wynika, ze w przypadku wtórnego zapalenia jamy ustnej zmiany pojawiają się głównie w obrębie błony śluzowej związanej, czyli na podniebieniu twardym oraz na dziąsłach (4). Obraz kliniczny zmian jest podobny do zmian w zapaleniu pierwotnym: kilkumilimetrowe pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym oraz nadżerki z wyraźną obwódka zapalna na obrzękłym podłożu. Szczyty brodawek dziąsłowych są pokryte białoszarym nalotem włóknikowym i mogą imitować obraz martwiczo-wrzodziejącego zapalenia dziąseł. Ponadto brodawki mogą wykazywać krwawienie nawet przy niewielkim urazie. Jest to związane ze zwiększoną kruchością i z przepuszczalnością naczyń krwionośnych na skutek toczącego się procesu zapalnego (5). Wykwity opryszczkowe mogą występować także na języku, głównie na jego bocznych powierzchniach i koniuszku, niekiedy z obfitym nalotem włóknikowym na powierzchni grzbietowej tego narządu. Poje...