Wpływ prędkości obrotowej wiertła implantologicznego na wzrost temperatury łoża kostnego w badaniach in vitro

Materiały i metody

Badania przeprowadzono na 14 żebrach wołowych uzyskanych od rzeźnika i przygotowanych do konsumpcji. Żebra przed badaniami umieszczane były na 4 godziny w łaźni wodnej w temperaturze 37°C. Łoża implantologiczne wykonywane były przy zastosowaniu fizjodyspensora XO Osseo System (XO CARE A/S Hørsholm, Dania) oraz wiertła z kasety implantologicznej SuperLine (Dentium Implant System, Cypress, USA). Wybrano wiertło o średnicy 3,8 mm. Łoża wykonywano na głębokość 8 mm, stosując moment obrotowy 45 Ncm oraz różne zadane prędkości obrotowe: r/min: 400, 600, 800, 1000, 1200, 1400, 1600. Opracowaniu łoża kostnego towarzyszyło stosowanie stałego chłodzenia w postaci płaszcza wodnego roztworu soli fizjologicznej w stałej temperaturze 23°C w ilości 35 ml/min. Pomiarów temperaturowych dokonywano przy zastosowaniu dwóch termometrów cyfrowych TM-902C (Geras-IT, Herten, Niemcy), wykorzystujących termoogniwa elektryczne. Czujniki wprowadzano w odległości 1 mm od planowanego łoża kostnego na głębokość 1 mm (fot. 1-2). Dla każdej prędkości dokonano 6 pomiarów, dwa pomiary skrajne były automatycznie odrzucane. Opracowanie łoża kostnego wykonywane było przez jednego operatora z tą samą siłą nacisku w porównywalnych zakresach czasowych. Wyniki poddano analizie statystycznej. Wykorzystano w tym celu program Statistica 13.3 (StatSoft, Polska). W pierwszej kolejności dokonano sprawdzenia rozkładu normalnego za pomocą testu Kołmogorowa-Smirnowa. Następnie za pomocą analizy wariancji (ANOVA) testowano hipotezy o istnieniu różnic statystycznych pomiędzy wynikami dla poszczególnych zakresów prędkości. Jako poziom istotności przyjęto p < 0,05.

Wyniki badań i ich omówienie

Wyniki poszczególnych pomiarów są zawarte w tab. 1. Można stwierdzić, że wraz ze wzrostem prędkości o...