Współczesne środki i metody stosowane w celu zachowania zdrowia i higieny jamy ustnej

Szczoteczki do zębów

Powszechnie znanym oraz najskuteczniejszym sposobem utrzymania higieny jamy ustnej jest szczotkowanie z użyciem pasty, które pozwala usunąć znaczną ilość płytki nazębnej, miękkich nalotów oraz resztek pokarmowych. Skuteczność tej czynności zależy od: częstości i sposobu szczotkowania, stanu i jakości szczoteczki oraz stosowania środków dodatkowych, czyli past. Historia szczoteczki sięga ok. 5 tysięcy lat wstecz. Według doniesień archeologów już w czasach Egipcjan oraz starożytnego Rzymu istniało pojęcie higieny jamy ustnej. Do czyszczenia zębów używano wykałaczek wykonanych z gałązek drzew czy rybich ości. Pierwsza szczoteczka, wyglądem i budową przypominająca tę współczesną, powstała w Chinach w czasie panowania dynastii Tang (ok. 1500 roku).

Trzonek wykonywano z kości lub bambusa, włosie zaś pozyskiwano z koni lub syberyjskich świń. Od XVII wieku popularność szczoteczek przeniosła się do Europy, zaś ok. 1900 roku wprowadzono do ich produkcji włókno syntetyczne. Szczoteczka do zębów składa się z 2 podstawowych części: rękojeści (15-17 cm dla dorosłych, 11-13 cm dla dzieci) oraz części pracującej, która podczas czyszczenia powinna obejmować trzy przyległe do siebie zęby (23-30 mm dla dorosłych, 18-20 mm dla dzieci).

W zależności od budowy części pracującej wyróżniamy:

• szczoteczki pęczkowe (tufted), mające 2-3 rzędy pęczków na szerokość i 5-8 rzędów na długość,
• szczoteczki wielopęczkowe (multitufted), które mają 4 rzędy pęczków na szerokość oraz 10-12 rzędów na długość.