Wykorzystanie fotograficznego aparatu cyfrowego w dokumentacji leczenia chirurgicznego dużej torbieli korzeniowej szczęki u 21-letniej pacjentki

Zabieg wykonano w znieczuleniu dożylnym przy użyciu propofolu. Przed rozpoczęciem leczenia chirurgicznego wykonano zdjęcie operowanej okolicy (fot. 2). Następnie nacięto błonę śluzową w przedsionku jamy ustnej w rzucie korzeni zębów 21-24, wykorzystując cięcie Partscha, i odwarstwiono płat śluzówkowo-okostnowy (fot. 3). Zniesiono blaszkę kostną, uwidaczniając torbiel, którą wyłuszczono w całości (fot. 4) i przesłano w celu badania histopatologicznego do Katedry Patomorfologii UM w Łodzi. Ostre brzegi kostne wygładzono frezem, a jamę torbieli przepłukano roztworem 0,9% NaCl i po osuszeniu wypełniono gąbką fibrynową Spongostan (fot. 5). Płat śluzówkowo-okostnowy został wydłużony poprzez podcięcie okostnej u jego podstawy, a następnie ustabilizowany bez napięcia za pomocą szwów (fot. 6). Pacjentka, której wykonano fotograficzne zdjęcia portretowe przed zabiegiem (fot. 7), jak i po zabiegu (fot. 8), zniosła terapię dobrze i została przetransportowana do sali wybudzeń. Badanie kontrolne wykonano w 1. dobie oraz 2 tygodnie po zabiegu. Stwierdzono prawidłowe gojenie się rany. Szwy zdjęto 14 dni po zabiegu. Otrzymany wynik badania histopatologicznego potwierdził wstępne rozpoznanie torbieli korzeniowej (cystis radicularis).

Omówienie

Torbiel (cystis) to według definicji jedno- lub wielokomorowa jama patologiczna w obrębie tkanki kostnej lub tkanek miękkich wypełniona treścią o różnej spoistości (półpłynnej, płynnej lub gazowej), niebędąca wynikiem kumulacji wysięku ropnego (4). Torbiel korzeniowa (cystis radicularis) jest jedną z najczęściej występujących zmian patologicznych części twarzowej czaszki występującą w obrębie tkanki kostnej szczęki lub żuchwy. Według Pawlak i wsp. (5) stanowi ona dominujące rozpoznanie wśród wszystkich torbieli kości szczęki (63% rozpoznań). Powstaje z komórek Mall...