Zęby w okresie noworodkowym jako rzadko spotykana wada wrodzona – opis przypadku

Zęby noworodkowe mogą stanowić część obrazu klinicznego ponad 40 zespołów wad genetycznych, wśród których można wymienić np. zespoły: Ellisa­-van Crevelda (dysplazja chondroektodermalna), Ja­dassohna-Lewandowskiego (pachyonychia concenital – wrodzone zgrubienie paznokci), Hallermanna-Stre­iffa (dyscefalia oculomandibulofacialis z hypotrichosis), Rubinsteina-Taybiego, Pierre’a-Robina, Pallistera-Halla, Majewskiego, Wiedmanna-Rautenstraucha (progeria noworodkowa), Sturge’a-Webera, Pfeiffera, Sotosa, Downa, Walker-Warburga, a także cyklopii, dysplazji ektodermalnej czy dyzostozy czaszkowo-twarzowej. W zespołach genetycznych zęby wrodzone lub no­worodkowe są często zębami nadliczbowymi (1, 5).

Istnieją doniesienia o wysokiej frekwencji występo­wania zębów wrodzonych i noworodkowych u dzieci z rozszczepem wargi i podniebienia. Najczęściej doty­czy to mlecznych siekaczy bocznych w okolicy szcze­liny rozszczepu.

Klasyfikacja

Wielokrotnie w literaturze podejmowano się uszerego­wania tego rodzaju zaburzeń. Powstało przy tym kilka odrębnych klasyfikacji.

W przeszłości zęby obecne w jamie ustnej w mo­mencie narodzenia lub pojawiające się wkrótce po na­rodzeniu określano jako: congenital, connatal, fetal, pre­decidous teeth. Stosowane powszechnie w światowym piśmiennictwie terminy „ząb wrodzony” i „ząb nowo­rodkowy” zostały wprowadzone przez Masslera i Savarę. Ząb wrodzony zdefiniowali oni jako obecny w jamie ustnej w momencie urodzenia, a noworodkowy to ten wyrzynający się w okresie do 30 dni po porodzie. Po­dział był i do dziś pozostał oparty wyłącznie na termi­nach wyrzynania.

Spouge i Feasby zapr...