Ciało obce drzewa oskrzelowego – wiertło dentystyczne. Opis przypadku

W celu zapobiegania powikłaniom, a szczególnie najgroźniejszemu z nich – aspiracji ciała obcego do dróg oddechowych w trakcie leczenia stomatologicznego najrozsądniejsze wydaje się zastosowanie koferdamu (ślinochronu), znanego w stomatologii już od 1864 roku (7).

Praca z koferdamem niesie za sobą liczne zalety, z czego największą jest ochrona pacjenta przed aspiracją ciała obcego, np.: wierteł, materiałów, toksycznych dla tkanek miękkich środków do płukania kanałów oraz instrumentów endodontycznych, co w efekcie chroni również operatora przed odpowiedzialnością prawną. Kolejnymi zaletami są retrakcja tkanek miękkich (języka, warg, policzków, dziąseł), która nie tylko polepsza dostęp do pola zabiegowego, ułatwiając pracę lekarzowi, ale również chroni pacjenta przed skaleczeniem w trakcie wykonywanych procedur. Widoczność w nieparującym lusterku pola zabiegowego oraz poprawa ostrości obrazu z uwagi na brak zawilgocenia, usprawniona praca „na cztery ręce”, ułatwienie pacjentowi utrzymywania szeroko otwartych ust w trakcie zabiegu, co skraca czas procedury, to następne korzyści. Leczenie w koferdamie ogranicza również ryzyko wystąpienia infekcji krzyżowych poprzez zapobieganie rozprzestrzenianiu się zainfekowanego aerozolu powietrznego, a także w znaczący sposób wpływa na utrzymanie czystości pola zabiegowego poprzez jego izolację od dostępu śliny (7-9). Mimo licznych zalet wielu praktyków nie decyduje się na pracę w koferdamie. Głównymi powodami są: wyższe koszty oraz czas leczenia, brak wprawy i trudności w jego zakładaniu, a także brak współpracy i akceptacji wybranej metody ze strony pacjenta (7, 8, 10-12). Niemniej niektórzy autorzy zgodnie twierdzą, że powyższe powody są mitem (7-9). Istnieją jednak przeci...