Dziecko autystyczne jako pacjent w gabinecie stomatologicznym

Przed wizytą u stomatologa

Jakakolwiek interwencja stomatologiczna może być traumatyczna dla takich pacjentów i ich rodziców, ale też bardzo trudna dla lekarza. Z powyższych powodów pacjenci zgłaszają się zbyt późno po pomoc stomatologiczną (4, 5), a ekstrakcje zębów należą do najczęściej wykonywanych zabiegów. Dzieci te zazwyczaj nie współpracują, są nadpobudliwe, napięte, mniej uważne i bardzo niespokojne. Nagłe ruchy mimowolne nie tylko komplikują leczenie, ale stanowią zagrożenie dla samych pacjentów i personelu. Nawet najdrobniejsza zmiana w ustalonej rutynie może wywołać atak paniki. W takim stanie autystycy nie pozwalają na dotknięcie okolic jamy ustnej, bronią się przed próbą stabilizacji, przejawiając gwałtowne zachowanie wobec środowiska – stanowi to największą przeszkodę dla lekarzy próbujących przeprowadzić leczenie takich pacjentów (4).

Jednak dzieci z ASD stanowią bardzo zróżnicowaną grupę pacjentów – niektóre płynnie posługują się słowem, a ich zdolności poznawcze zbliżone są do przeciętnej, podczas gdy inne mogą nie mówić w ogóle, angażując się w powtarzalne zachowania autoagresywne (12).

Dlatego przed rozpoczęciem leczenia warto porozmawiać z rodzicami takiego dziecka, by móc określić najlepszy sposób porozumienia w oparciu o jego podatność, ulubione rzeczy i zajęcia (13). Pytania o mycie zębów, samodzielność w korzystaniu z toalety, a nawet przebieg wizyt u fryzjera, postępy w nauce i mowie pomogą we wstępnym określeniu stopnia rozwoju dziecka i co za tym idzie – jego zdolności do współpracy. Dobrze podczas takiej rozmowy zachęcić rodziców, by przygotowali...