Kliniczne zastosowanie śrub specjalnych w zdejmowanych aparatach ortodontycznych

Śruba segmentowa

Śruba segmentowa ma tylko jeden gwintowany trzpień oraz dwa zagięte i połączone ze sobą wodzidła, układające się w kształt litery „U”, stąd jest śrubą jednokierunkową. Występuje w różnych rozmiarach: śruba segmentowa mała, ustawiona czołowo, może być wykorzystana do wysuwania pojedynczych zębów, z kolei śruba segmentowa duża, ustawiona w tej samej płaszczyźnie, może być wykorzystana do wysuwania większej grupy zębów, np. zębów siecznych (fot. 1) (2, 3).

Śruba Bertoniego

Śruba Bertoniego jest śrubą trójkierunkową, dającą możliwość ekspansji szczęki jednocześnie w trzech kierunkach, zarówno w wymiarze poprzecznym, jak i przednio-tylnym. Płyta aparatu, w którym planuje się zastosowanie śruby Bertoniego, powinna być przecięta na kształt litery „Y”. Wyróżnia się dwa typy tej śruby. Pierwszy z nich – typ A – składa się z 3 odrębnych śrub nagwintowanych jednostronnie, umożliwia niezależne działanie każdej z nich, w zależności od tego, która w danym momencie jest rozkręcana oraz w jakim kierunku i z jakim natężeniem, na danym etapie leczenia, rozbudowa jest pożądana. Drugi typ, B, składa się ze śruby nagwintowanej jednostronnie umieszczonej w odcinku przednim oraz śruby nagwintowanej dwustronnie położonej z tyłu, co pozwala na niezależną ekspansję doprzednią oraz równomierną ekspansję w odcinku bocznym, bez możliwości regulowania nacisku śruby z wyodrębnieniem prawej i lewej strony (fot. 2). W piśmiennictwie opisuje się, że śruba Bertoniego znajduje zastosowanie np. w leczeniu III klasy ze współwystępującym jednostronnym lub obustronnym zgryzem krzyżowym, ...