Łączenie metali przy wykonywaniu aparatów ortodontycznych

Ponadto, na jakość połączeń lutowanych istotny wpływ mają:

• Metalowe elementy łączone, które muszą być jak najlepiej dopasowane do siebie.
• Powierzchnia przylegania elementów metalowych – powinna być jak największa (powierzchnię można zwiększyć poprzez zmatowienie jej kamieniem).
• Elementy metalowe – odtłuszczone i wolne od zanieczyszczeń.
• Łączone elementy metalowe – unieruchomione względem siebie i modelu roboczego.
• W miejsca lutowania nakładamy topnik (dentafluks).
• Topnik należy wstępnie rozgrzać mikropalnikiem.
• Należy sprawdzić obecność „wygrzanego” topnika w miejscach, gdzie będzie lutowie.
• W przypadku braku „wygrzanego” topnika musimy powtórzyć czynność nakładania dentafluksu.
• Jeżeli stwierdzimy odpowiednią ilość wygrzanego topnika we wszystkich niezbędnych miejscach, nagrzewamy mikropalnikiem elementy lutowane, kierując płomień palnika na najgrubszy z nich.
• Należy pamiętać, aby płomień palnika gazowego był odpowiednio wyregulowany. Tylko wówczas uzyskamy odpowiednio wysoką sprawność cieplną niezbędną do uzyskania właściwej temperatury elementów łączonych.
• Temperaturę elementów łączonych kontrolujemy poprzez ocenę zmiany ich barwy.
• W chwili kiedy nagrzewane płomieniem palnika metale (najgrubszego z elementów) nabierają koloru pomarańczowego, nie przestając nagrzewać danego miejsca, przykładamy lutowie.
• Lutowie zostaje „zassane” pomiędzy łączone elementy metalowe.
• Po zapłynięciu lutowia odejmujemy palnik.
• Po wystygnięciu zdejmujemy z modelu połączone elementy, kontrolując właściwe wpłynięcie lutowia w miejsca łączenia.
• W przypadku stwierdzenia braku lutowia lub jego niewłaściwej ilości czynność lutowania należy powtórzyć.
• Jakiekolwiek „poprawki” wykonujemy na modelu roboczym.
• Gotowy aparat obrabiamy podobnymi narzędziami i metodami jak inne prace wy...