Lek. dent. Łukasz Fiwek i dr n. med. Paweł Fiwek: Stomatologia to zazdrosna pani

Czy młodzi absolwenci stomatologii dysponują odpowiednimi umiejętnościami, by podejmować poważne wyzwania stomatologiczne? Jak powinna Panów zdaniem wyglądać droga kształcenia podyplomowego? Jak ta droga kształtowała się u Was?

Ł.F.: Widać wyraźną zmianę w nastawieniu młodych lekarzy dentystów do pracy. Dostanie się na studia lekarsko-dentystyczne oraz utrzymanie na nich wymaga wiele poświęcenia w okresie liceum oraz w latach studenckich. Być może przez to młodzi lekarze świeżo po studiach bardzo szybko chcą „odkuć” poświęcone lata. Dzięki dostępności wielu materiałów online młodzi lekarze często odnoszą mylne wrażenie, że zaawansowane zabiegi są proste, ich pewność siebie bywa wysoka, a niestety nie zawsze idzie to w parze z umiejętnościami i pokorą w pracy. Mamy duże szczęście do lekarzy, z którymi pracujemy – wiedzą, że jakość wymaga czasu i precyzji.

P.F.: W Polsce postępuje swego rodzaju rozwarstwienie na stomatologię refundowaną w ramach NFZ i tzw. stomatologię prywatną i w ślad za tym idzie niestety rozwarstwienie, jeśli chodzi o kształcenie podyplomowe. Oficjalna, państwowa ścieżka, która pozwala na zdobycie tytułu specjalisty w danej dziedzinie lub tytułu naukowego, jest „przyklejona” najczęściej do państwowych ośrodków akademickich lub przychodni leczących w ramach NFZ. Jest to droga, którą miałem przywilej przebyć. Druga ścieżka to droga licznych dostępnych szkoleń płatnych, które pozwalają na rozwój w wybranej dziedzinie. Prawda jest taka, że paradoksalnie kształcenie „tytularne” specjalistyczne często nie gwarantuje nabycia umiejętności i kompetencji twardych, które pozwolą na wykonywanie wysoko specjalistycznych procedur leczniczych. Konieczne jest kształcenie samodzielne w ramach różnych szkoleń dostępnych na rynku, a najlepiej – znalezienie dobrego miejsca pracy i me...