Łuki podniebienne bez elementów akrylowych – charakterystyka i wykonanie laboratoryjne

Łuki podniebienne należą do grupy aparatów stałych i są wykonane z okrągłego stalowego drutu o przekroju od 0,8 do 1,1 mm. Wszystkie łuki są połączone z górnymi pierścieniami albo przez włożenie ich do podniebiennych rurek lub przylutowanie bezpośrednio do wewnętrznej powierzchni pierścienia.

Jednym z najczęściej stosowanych aparatów grubołukowych w ortodoncji jest łuk Goshgariana. Doginany jest z okrągłego sprężysto-twardego drutu stalowego o średnicy 0,9 mm. Przebiega w odległości ok. 2 mm od śluzówki podniebienia, zgodnie z jego wypukłością, łącząc pierwsze lub rzadziej drugie zęby trzonowe szczęki. W linii pośrodkowej znajduje się pętla w kształcie litery „U”, otwarta ku przodowi lub tyłowi (fot. 1). Łuk ten w klasycznej wersji służyć może do:

• wzmocnienia zakotwienia górnych zębów trzonowych,
• niewielkiego poszerzenia lub zwężenia łuku górnego,
• jednostronnej lub obustronnej rotacji zębów trzonowych wraz z niewielką dystalizacją (1),
• wywołania pionowego ruchu przeciwstawnego zęba poprzez jednostronny tork,
• intruzji zębów trzonowych,
• korekty jednostronnej asymetrii mezjo-dystalnej (2-4).

Istnieje wiele modyfikacji łuku Goshgariana. Może on posiadać dodatkowo ramiona boczne położone jednostronnie lub obustronnie, o różnym zasięgu,przebiegające w kontakcie z podniebiennymi powierzchniami zębów bocznych. Służą one do poszerzenia łuku zębowego głównie na wysokości zębów przedtrzonowych, gdy ustawione są one w zgryzie krzyżowym (fot. 2a-c). Łuk z długimi ramionami, które obejmują górne zęby sieczne, pozwala dodatkowo na ich wysunięcie, dzięki czemu może być stosowany u pacjentów z rozszczepem wargi górnej, wyrostka zębodołowego i podniebienia (fot. 3).

Przeczytaj wszystkie artykuły z ka...