Nietypowa morfologia pierwszego zęba trzonowego żuchwy – opis przypadku

Opis przypadku

Pacjentka, W.T., lat 35, bez istotnych chorób w wywiadzie, zgłosiła się ze skierowaniem od lekarza prowadzącego celem ponownego leczenia kanałowego zęba 46. Na podstawie zdjęcia rentgenowskiego wykonanego w dniu zgłoszenia postawiono rozpoznanie niepełnego leczenia kanałowego z przewlekłym zapaleniem tkanek okołowierzchołkowych (ryc. 1).

Leczenie rozpoczęto w dniu zgłoszenia pacjentki. Ząb odizolowano od środowiska jamy ustnej za pomocą koferdamu, następnie otworzono pod kontrolą mikroskopu zabiegowego przy użyciu wiertła diamentowego. Opracowano i oczyszczono komorę za pomocą różyczki na mikrosilniku, końcówki ultradźwiękowej oraz przepłukano 2-proc. podchlorynem sodu. Odszukano ujścia kanałów, które były pominięte podczas poprzedniego leczenia kanałowego. Wszystkie ujścia kanałów opracowano instrumentami rotacyjnymi o zbieżności 8% (E5 Endostar, Poldent, Polska). W mikroskopie zabiegowym widoczne były ujścia kanałów korzeniowych w liczbie sześciu, po trzy w korzeniu bliższym i dalszym (ryc. 2, 3).

Wyznaczono długość roboczą za pomocą endometru (Raypex 5, VDW, Niemcy). Do chemomechanicznego opracowania systemu kanałów korzeniowych użyto narzędzi ręcznych oraz maszynowych wraz z naprzemiennym płukaniem 2-proc. NaOCl i 40-proc. kwasem cytrynowym z aktywacją ultradźwiękową. Pozwoliło to na uzyskanie możliwie najczystszego pola zabiegowego (ryc. 4). W trakcie leczenia stosowano środek poślizgowy (RC – Prep Cream, Premier, USA).

W trakcie aktywacji płynów do płukania kanałów korzeniowych użyto końcówki Endo-Chuck (EMS, Szwajcaria) z zamontowanym pilnikiem o ISO 20.

Sprawdź inne artykuły z kategorii