Pacjent z chorobą Parkinsona w gabinecie stomatologicznym

Kserostomia

Równie częstym powodem skarg chorych z chorobą Parkinsona jest suchość w jamie ustnej. W rzeczywistości kserostomia jest jednym z najczęstszym objawów choroby Parkinsona, może prowadzić do próchnicy i chorób przyzębia (24-25).

U pacjentów z upośledzeniem wydzielania śliny często dochodzi do owrzodzeń jamy ustnej oraz uczucia dyskomfortu. Badania Clifforda i Finnerty wykazały, że chorzy na PD dwukrotnie częściej cierpią na suchość w jamie ustnej w odniesieniu do populacji ogólnej. (26-27). Szacuje się, że problem ten dotyczy około 55% pacjentów z PD. Kserostomia może być działaniem niepożądanym wielu leków, takich jak: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne (szczególnie klozapina), leki antycholinergiczne, beta-blokery oraz leki przeciwhistaminowe (28). Farmakologiczne możliwości leczenia polegają na podawaniu m.in. agonistów cholinergicznych, takich jak chlorowodorek pilokarpiny czy chlorowodorek cewimeliny, które stymulują wytwarzanie śliny (29). Metody niefarmakologiczne opierają się na częstym popijaniu wody, stosowaniu drażetek do żucia bez cukru, gum zawierających ksylitol czy różnych substytutów śliny (30).

Kserostomia jest przyczyną złego dopasowania protez zębowych, mikrourazów, owrzodzeń oraz problemów ze spożywaniem pokarmów (24-25).

Ból w obrębie twarzoczaszki i zespół pieczenia jamy ustnej

Obecność bólu i innych nietypowych doznań jest dobrze udokumentowana w przebiegu PD (31-32). Zespół pieczenia jamy ustnej (ang. burning mouth syndrome, BMS) charakteryzuje się bolesnym pieczeniem błony śluzowej jamy ustnej i/lub języka. Jest to doznanie subiektywne, w którym brak jest odchyleń w badaniu morfolog...