Patologiczna utrata twardych tkanek zębów – definicja, etiologia i leczenie. Przegląd piśmiennictwa i opis przypadku

Etiologia

Wśród czynników etiologicznych odpowiedzialnych za starcie patologiczne możemy wyróżnić: zaburzenia okluzji i stref podparcia, braki zębowe, parafunkcje, siłę zwarcia i jej przebieg w czasie, aktywność mięśni żucia, choroby przebiegające z zarzucaniem treści pokarmowej z żołądka do jamy ustnej oraz niektóre rodzaje wykonywanych zawodów (np. pracownicy pracujący przy produkcji baterii i akumulatorów, osoby długotrwale przebywające w dużym zapyleniu), a także choroby przyzębia, właściwości fizykochemiczne śliny, skład mineralny szkliwa oraz niedorozwój tkanek twardych zębów. Bardzo ważna jest również dieta. Spożywanie niektórych pokarmów i napojów gazowanych, soków owocowych, alkoholu oraz przestrzeganie diety wegetariańskiej wpływają niekorzystnie przede wszystkim na odczyn śliny (7, 14).

U zdrowych osób zęby pozostają w kontakcie zwarciowym przez 17,5 min na dobę. Natomiast u osób ze starciem patologicznym następują nasilenie aktywności mięśni żucia i wzrost czasu trwania kontaktów zwarciowych (14, 15). Bruksizm, czyli powtarzająca się aktywność mięśni szczęk, odznaczająca się zaciskaniem zębów i/lub usztywnianiem lub wysuwaniem żuchwy, występuje u ok. 85-90% populacji ludzkiej w pewnym okresie życia (16). Spowodowany jest najczęściej czynnikami stresowymi związanymi z aktywnością życiową i zawodową (11). Osoby z bruksizmem mogą nie być świadome nawyku zgrzytania bądź zaciskania zębów, lecz badanie może ujawnić liczne oznaki potwierdzające te nawyki. Są nimi: starte powierzchnie zębów, ubytki klinowe, przegryzanie błony śluzowej policzków i języka (7).

Leczenie uogólnionego starcia zębów wymaga od lekarza określenia przyczyny występowania oraz jej potencjalnej eliminacji, dokładnej analizy okluzji oraz oceny występowania ewentualnych zaburzeń czynnościowych ukł...