Przedimplantacyjna ocena stanu zdrowia chorych z zaburzeniami układu krzepnięcia na podstawie badan laboratoryjnych

Oznaczanie APTT pozwala różnicować skazy naczyniowe i płytkowe, w których wynik badania mieści się w zakresie wartości referencyjnych od skaz osoczowych, będących przyczyna wydłużenia tego czasu krzepnięcia. Przy podejrzeniu u pacjenta hemofilii przydatne może być wykonanie tzw. testów korekcyjnych, w których stosuje się osocza niedoborowe, tj. pozbawione wybiórczo odpowiednich osoczowych czynników krzepnięcia. Pozwala to na wstępne różnicowanie typów hemofilii. Poza zastosowaniem w diagnostyce skaz krwotocznych APTT wykorzystuje się również do monitorowania leczenia heparyna pacjentów z zaburzeniami o charakterze nadkrzepliwości (3).

Czas protrombinowy

Czas protrombinowy wykonuje się w celu oceny drogi zewnątrzpochodnej i wspólnej układu krzepnięcia. W warunkach fizjologicznych uczynnienie tej drogi zachodzi poprzez kontakt czynnika VII z tromboplastyna tkankowa, dlatego tez do układu pomiarowego jako odczynnik dodawana jest tromboplastyna. Badanie to, podobnie jak APTT, wykonuje się w ubogopłytkowym osoczu cytryninowym. Po dodaniu tromboplastyny i chlorku wapnia mierzony jest czas do powstania skrzepu. Wynik może być wyrażony w sekundach jako czas protrombinowy lub jako INR, czyli międzynarodowy współczynnik znormalizowany. Znaczne rozbieżności w wynikach uzyskiwanych u osób leczonych przeciwzakrzepowo wymusiły standaryzacje stosowanego odczynnika. Obecnie producenci są zobowiązani do podawania międzynarodowego wskaźnika czułości (ISI) tromboplastyny. Dzięki temu po oznaczeniu PT istnieje możliwość wyliczenia INR, który stanowi wartość współczynnika protrombinowego (PT pacjenta/PT prawidłowy) podniesiona do potęgi ISI. Uzyskany wynik odpowiada wtedy wartości PT, która uzyskanoby, stosując do oznaczenia międzynarodowy wzorzec tromboplastyny zatwierdzony przez Światowa Organizacje Zdrowia. Otrzymywane w ten sposób wartości...