Reakcja anafilaktyczna w gabinecie stomatologicznym
Na obraz kliniczny wstrząsu składają się dwa elementy, tj. objawy reakcji nadwrażliwości natychmiastowej oraz objawy wstrząsu hipowolemicznego (chłodna, blada skóra, zapadnięcie żył podskórnych, hipotensja, skąpomocz, utrata przytomności).
Każda następna reakcja anafilaktyczna może mieć u pacjenta coraz cięższy przebieg, dlatego pojawia się trudność w ocenie ciężkości rozwijającej się nadwrażliwości. Lekarz dentysta powinien pamiętać o tym, że większość z nich ma przebieg wyłącznie łagodny, ale nieliczne potrafią rozwinąć się natychmiast w postać ciężką (5, 6) (tab. 2).
Dodatkowo warto pamiętać o tym, że w przypadku wystąpienia reakcji wazowagalnej nie stwierdza się takich objawów jak: pokrzywka, świąd, obrzęk naczynioruchowy, tachykardia i skurcz oskrzeli (8).
W praktyce klinicznej swoje postępowanie należy oprzeć na dwóch elementach: ocenie ryzyka wystąpienia ciężkiej reakcji anafilaktycznej oraz stwierdzeniu obecności czynników ryzyka jej zaistnienia.
Ocena ryzyka:
- Czas – im krótszy jest czas pomiędzy ekspozycją na substancję wywołującą reakcję anaf...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp możliwy tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną prenumeratą lub subskrypcją.
Dlaczego warto się zarejestrować?
- zyskasz dostęp do artykułów otwartych publikowanych na łamach „TPS – Twój Przegląd Stomatologiczny”;
- zobaczysz część filmów zamieszczonych w dziale dentalVIDEO;
- będziesz na bieżąco z wszystkimi nowościami z branży stomatologicznej;
- możesz skorzystać z katalogu firm i porównywarki produktów,
- masz możliwość sprawdzenia kalendarium wydarzeń i relacji z imprez branżowych.
Logowanie
Mogą zainteresować Cię również
Ortodoncja w praktyce
Zastosowanie śruby wachlarzowej do szybkiej ekspansji podniebienia w odcinku przednim – opis przypadku
Zwężenie górnego łuku zębowego jest jednym z najczęstszych problemów, jakie lekarz ortodonta napotyka w swojej praktyce. Nieprawidłowość ta nierzadko dotyczy jedynie przedniego odcinka szczęki, przy zachowanej prawidłowej szerokości w zakresie zęb...
Łączne leczenie ortodontyczne i chirurgiczne ciężkiej wady zgryzu klasy III ze zgryzem krzyżowym przednim i tylnym
W niniejszej pracy kazuistycznej przedstawiono przypadek dorosłego pacjenta z ciężką szkieletową wadą zgryzu klasy III, z ewidentnym niedorozwojem szczęki i nadmiernie rozwiniętą żuchwą, co powodowało zgryz krzyżowy przedni i tylny, a także przesu...
Optymalizacja estetyki szczęki w przypadku poważnie zniszczonego zęba z wykorzystaniem ruchu ortodontycznego i implantów zębowych
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie leczenia urazowego uszkodzenia lewego centralnego zęba siecznego szczęki poprzez odbudowę wału dziąsłowego, przeprowadzenie ruchu ortodontycznego i wszczepienie implantu.