Wartość diagnostyczna radiologii cyfrowej podczas implantacji krótkiego implantu jako alternatywy dla zabiegu sinus lift – opis przypadku

Opis przypadku

Pacjentka, lat 30, zgłosiła się do praktyki implantologicznej z powodu braku drugiego zęba przedtrzonowego w szczęce po stronie lewej. W wywiadzie pacjentka podała, że ząb został usunięty 2 lata wcześniej z powodu komplikacji podczas leczenia endodontycznego oraz poddziąsłowego złamania korony klinicznej. Pacjentka podkreślała, że była na konsultacji implantologicznej w innym gabinecie, gdzie zaproponowano jej zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej z natychmiastową implantacją. W badaniu śródustnym stwierdzono częściowy zanik kości wyrostka zębodołowego szczęki w wymiarze policzkowo-podniebiennym, w szczególności od strony przedsionkowej. W badaniu diagnostycznym posłużono się mapowaniem kości wyrostka zębodołowego na gipsowym modelu. Zmierzona szerokość wynosiła 5,5 mm. Pacjentkę poinformowano o wszystkich możliwościach leczenia. Analiza cyfrowego pantomogramu wykazała wysokość kości wynoszącą 9 mm od brzegu wyrostka zębodołowego do dna zatoki w miejscu planowanej implantacji (fot. 1). Pomiar został oparty na elektronicznej linijce będącej jedną z funkcji cyfrowego aparatu pantomograficznego. Nie stosowano żadnych innych znaczników rentgenowskich. Dzięki zastosowaniu technologii cyfrowej skorzystano z narzędzia umożliwiającego wizualizację 2D przyszłego implantu (fot. 2). W związku z brakiem zgody pacjentki na zabieg sinus liftingu zdecydowano się na osadzenie wszczepu systemu Ankylos długości 8 mm i średnicy 3,5 mm techniką ograniczonego płata. Implant został wszczepiony zgodnie z zachowaniem protokołu pozycjonowania implantu dla systemu Ankylos, przy użyciu momentu obrotowego wynoszącego 35 Ncm, co potwierdziło uzyskanie wysokiej stabilizacji pierwotnej wszczepu. Dokoronowy brzeg implantu został umieszczony 0,5 mm poniżej poziomu warstwy korowej kości wyrostka zębodołowego (fot. 3). Radiologiczny obraz wszczepu był nie...